در این پژوهش غلظت و توزیع عناصر بالقوه سمناک در خاک و گیاهان محدوده معدن داشکسن تعیین شد. معدن داشکسن در غرب ایران و 42 کیلومتری شمال شرق شهرستان قروه در استان کردستان قرار دارد، که بخشی از کمربند دگرگونی - ماگمایی سنندج - سیرجان شمالی است. تجزیه شیمیایی و محاسبه شاخص-های رایج در ارزیابی آلودگی خاک مانند ضریب غنی شدگی، ضریب آلودگی، شاخص زمین انباشت و درصد عامل انسان زاد برای عناصر مورد مورد مطالعه انجام گرفت و نتایج نشان داد که عناصر آنتیموان، آرسنیک، جیوه و سرب دارای بالاترین ضریب همبستگی در خاک منطقه مورد مطالعه هستند. نتایج شاخص بار آلودگی محاسبه شده نشان داد که همه نمونه های تجزیه شده محدوده معدن داشکسن، pli بالاتر از یک داشته و بنابراین تحت تاثیر غلظت های غیرطبیعی قرار گرفته اند. ضریب انتقال محاسبه شده برای عناصر از خاک به گیاه در دو گونه ephedra procera و achillea aleppica نشان داد که در گونه ephedra procera بالاترین ضریب انتقال از خاک به اندام های هوایی مربوط به عناصر مولیبدن و جیوه و در گونه achillea aleppica متعلق به عنصر مولیبدن است. مولیبدن به دلیل داشتن رایطه هم کاهنده با مس، در صورتی که توسط دام این گونه های گیاهی وارد بدن آن ها شود، عملکرد بدن دام را در جذب مس مختل کرده و ادامه این روند می-تواند دام را به بیماری هیپوکوپروسیس مبتلا کند که عوارض ناشی از این بیماری می تواند به دام و در نتیجه زنجیره غذایی آسیب جدی برساند.

در راستای بکارگیری فن آوریهای نوین ساختمانی، امروزه استفاده از مقاطع فولادی سردنورد شده cfs (cold-formed steel) گسترش زیادی یافته است. بر این اساس با توجه به برخی معایب تیرچه های بتنی معمولی همچون سنگینی، ضرورت شمع بندی، سختی اجرا و افزایش زمان و هزینه اجرا، استفاده از تیرچه های فولادی با مقاطع cfs جایگزین مناسبی برای تیرچه های بتنی می باشد. با توجه به استفاده گسترده از اتصالات پیچی در تیرچه های cfs این پرسش مطرح می شود که چه عواملی بر روی « ظرفیت باربری اتصالات » تأثیرگذار است، تحقیق حاضر جهت پاسخگویی به این پرسش انجام شده تا بتوان گستره استفاده از تیرچه های cfs را در ساخت و ساز کشور افزایش داد. بدین منظور 15 نمونه اتصال در مقیاس واقعی مورد آزمایش قرار گرفتند. پارامترهای متغییر در نمونه های ساخته شده شامل آرایش قرارگیری پیچ ها، ضخامت ورق نمونه ها و نوع اتصال نمونه (مفصلی و گیردار) به تیر فولادی می باشد. تیرچه های مورد بررسی در این تحقیق شامل دو ناودانی c شکل لبه دار بوده که با پیچ های خودکار در جان بهم متصل شده اند. همچنین اتصالات تحت بار فزاینده برشی قرار گرفته و آزمایشات تا مرحله گسیختگی اتصال پیش رفته است. دو نمونه آزمایشگاهی در نرم افزار المان محدود abaqus مدلسازی شده و نتایج آزمایشگاهی و تحلیلی با یکدیگر مقایسه گردیدند که نتایج تحلیل از همپوشانی خوبی با نتایج آزمایشگاهی برخوردار است. نتایج آزمایش ها نشان می دهد هرچه اتصالات از حالت مفصلی کامل به سمت گیرداری کامل حرکت کند ظرفیت باربری، دوران، تغییرمکان تیرچه و لهیدگی سوراخ ها کاهش یافته و گسیختگی به صورت کمانش در جان تیرچه رخ می دهد. همچنین براساس نتایج آزمایش تأمین گیرداری اتصال از طریق بال های تیرچه ها موثرتر از افزایش پیچ های اتصال جان می باشد. افزایش ضخامت ورق و تعداد نبشی ها در افزایش ظرفیت باربری اتصالات موثر می باشد.