پایداری یا نا پایداری شیب های طبیعی یکی از عواملی است که در برنامه ریزی ها و مکان یابی انواع کاربری ها نقش تعیین کننده ای دارد. مطالعه حرکات توده ای و احتمال وقوع این پدیده می تواند در برنامه ریزی ها کاربرد داشته باشد. حرکات دامنه ای به چهار نوع اصلی(ریزش، خزش، لغزش، جریانی) تقسیم می شود که ملاک طبقه بندی این حرکات عواملی مانند مواد سطح دامنه ،شیب دامنه، میزان رطوبت و... می باشد. باید توجه داشت حرکات دامنه ای فرایند اصلی شکل دهی اراضی در سرزمینهای کوهستانی و شیب دار میباشد و این حرکات در اثر نیروی جاذبه ونیروی برشی به وجود می آید. پهنه بندی حرکات دامنه ای یکی از روشهایی است که به کمک آن می توان مناطق بحرانی را به لحاظ پایداری شیب ها مشخص نمود. بررسی آماری پارامتر شیب نشانگر آن است که با افزایش میزان شیب دامنه پتانسیل نا پایداری افزایش می یابد. تحقیق حاضر با هدف بررسی پتانسیل حرکات دامنه ای در منطقه فلار ازتوابع رازمیان در استان قزوین به انجام رسیده، بنابراین با توجه به مطالعات انجام شده درباره عوامل موثر در حرکات دامنه ای نتایج حاصل از طریق نقشه های شیب، جهت شیب، سنگ شناسی، نوع کاربری اراضی، فاصله از گسل، فاصله از جاده و شبکه آبراهه و همچنین بازدید میدانی از مناطق مستعد زمین لغزش بدست آمده است. در این مطالعه وزن هریک از عوامل را از روش تحلیل سلسله مراتبی یا ahp(analyticalhierarchyprocess) وبا مقایسه زوجی عوامل مذکور محاسبه و پس از تهیه نقشه پهنه بندی خطر زمین لغزش و با توجه به وزن نهایی این نتیجه حاصل شده است که عامل شیب در منطقه فلارمهمترین عامل زمین لغزش و جهات شیب به عنوان دومین عامل موثر بر میزان زمین لغزش منطقه مورد نظر می باشد. کلمات کلیدی: منطقه خطر زمین لغزش، فرایندسلسله مراتبی، مقایسه زوجی، فلار