چکیده آرکائیسم یا باستانگرانی در شعر یعنی گرایش شاعر به صرف و نحو کهن در زبان شعرش و بازتاب دادن آن در سطح واژگان و ساختارهای کهن نحوی. هدف از این پژوهش،بازتاب آرکائیسم و کیفیت آن در اشعار دو تن از شاعران ادب مقاومت ایران،قیصر امین پور و سیّد حسن حسینی است.برای نیل به این هدف، بعد از ارائه ی شواهد مثال و ذکر بسامد از هر دو شاعر در دو سطح آرکائیسم واژگانی و نحوی، به کاربردهای ادبی آرکائیسم در اشعار آن ها پرداخته شده است؛تا در نهایت کیفیت کاربرد این مقوله در شعر این دو تن با توجّه به ویژگی های سبکی هرکدام و روش کاربرد آن ها مشخص شود و تفاوت ها و شباهت ها و دلایل آن ها نیز معلوم گردد. کلمات کلیدی: ادبیات مقاومت، آرکائیسم، قیصر امین پور، سید حسن حسینی