شهر تهران از آلودگی اتمسفری رنج می برد که ناشی از شهری شدن در 3 تا 4 دهه اخیر می باشد. تحقیق حاضر در راستای دستیابی به اهداف الف) بررسی بررسی تغییرات مکانی نشست ذرات معلق (آمونیوم، سولفات، نیترات، کلسیم، منیزیم، سدیم، پتاسیم و کلرید) در هشت ایستگاه شامل چیتگر، فرودگاه مهرآباد، ژئوفیزیک، اقدسیه، فرودگاه امام، آبعلی، ورامین و فیروزکوه در استان تهران، ب) بررسی تغییرات زمانی نشست ذرات معلق (آنیون ها وکاتیون ها) در هشت ایستگاه فوق الذکر در استان تهران. در این مطالعه جز در ایستگاه های ژئوفیزیک و شمیران که به علت کمبود داده های موجود داده های 4 فصل آن آنالیز شد ولی سایر ایستگاه در 5 فصل مورد بررسی قرار گرفتند. روش مورد استفاده به این شرح بوده است که فیلترهای 47 میلی متری را به دو نیم تقسیم کرده و 10 میلی لیتر آب دیونیزه به آن اضافه شده و سپس دو ساعت در حمام فراصوت و دو ساعت در دستگاه تکان دهنده قرار داده شد. مایع مورد نظر را از صافی عبور داده و در دمای 4 درجه سانتیگراد نگه داشته تا زمانی که به دستگاه کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا تزریق شود. نتایج نشان داد بار آلودگی در ایستگاه های داخل شهر نظیر ژئوفیزیک و مهرآباد نسبت به چیتگر و شمیران بسیار بیشتر بود و همچنین ایستگاه فیروز کوه در مقایسه با ایستگا های آبعلی و ورامین بسیار آلوده تر بود. در ایستگاه هاپر تردد آنیون غالب نیترات یا سولفات بود و در ایستگاه های با آلودگی کمتر کربنات آنیون غالب بود. ایستگاه های ورامین، آبعلی و ژئوفیزیک در پاییز 1390 نسبت به سایر فصول بار آلودگی بیشتری داشتند. ایستگاه های شمیران، مهرآباد و فیروز کوه در پاییز 1389 نسبت به سایر فصول بار آلودگی بیشتری داشتند. و تنها ایستگاه چیتگر در تابستان 1390 بیشترین بار آلودگی را نسبت به سایر فصول نشان داد. نتایج نشان داد شرایط حاد آلودگی معمولا در شرایطی اتفاق می افتد که سرعت باد کمتر است و ذرات به راحتی روی سطح نشست پیدا می کنند.

یکی از نهادهای حقوقی مهم که امروزه در سیستم قضایی اکثر کشورها قرار می گیرد، نهاد دعاوی مشتق می باشد. این نهاد توسط سهامداران اقلیت علیه مدیران متخلف که در انجام وظایف خویش در قبال شرکت کوتاهی نموده اند، اقامه می شود. در این نوشتار با استفاده از قوانین و آرای حقوق خارجی و روش توصیفی و تحلیلی و نیز با توجه به تحولات نظام های حقوقی و به ویژه نظام حقوقی انگلستان و بررسی قوانین این کشور در دعوای مشتق لزوم تصویب مقررات جدید و مفصل در این زمینه ضروری است و نیز دعوای جمعی که نوعی دیگر از دعاوی سهامداران در حمایت از حقوق خویش می باشد مورد مطالبه قرارگرفته است. این نهاد دعوای واحدی را به جای طرح دعاوی متعدد برای جبران ضرر و زیان ایجاد می-کند. به علت ویژگی های خاص این نهاد، اصول و قواعد ویژه ای بر این دعاوی حاکم است. لیکن نهاد دعاوی گروهی در قانون آیین دادرسی ایران مورد شناسایی قرار نگرفته است،