چکیده مهارت های زندگی یکی از عوامل مهم در تعیین میزان اعتماد به نفس فرد بوده و می تواند به افراد کمک کند تا تصمیمات خود را با آگاهی اتخاذ نمایند، بطور موثر ارتباط برقرارکنند، مهارت های مقابله ای و مدیریت شخصی خود را گسترش دهند و زندگی سالم و بارآوری داشته باشند. از طرفی دیگر بدون برخورداری از اعتماد به نفس دست پیدا کردن به هدف غیر ممکن است. اعتماد به نفس باعث می شود فرد بر زندگی و آینده خود احساس تسلط داشته باشد. احساس و فکر شخص در مورد خود و همه چیز او برای موفقیت در کاری است که می خواهد انجام دهد یا آرزوی انجام آنرا دارد. از این رو انتظار می رود که هر فرد پس از دریافت آموزش مهارت های زندگی، به توانایی هایی از جمله کسب خودآگاهی، اعتماد به نفس برقراری ارتباط با دیگران، توانایی همکاری، توانایی کنار آمدن با احساسات و فشارهای روحی توانایی ابراز آرزوها وامیدها، دست یابد. لذا با توجه به اهمیت مهارت های زندگی و ارتباط آن با اعتماد به نفس در این پژوهش به تاثیر آموزش های مهارت های زندگی بر اعتماد به نفس دانش آموزان مقطع ابتدایی پرداخته می شود. این تحقیق به روش پیمایشی در مدارس ابتدایی شهرستان رباط کریم انجام شده و مشتمل بر 5 فصل می باشد. در عملیات میدانی تعداد 370 نفر از دانش آموزان تعدادی از این مدارس مورد پرسش قرار گرفته اند. پرسشنامه های تحقیق در ابعاد 62 سوالی جهت سنجش مهارت های زندگی و 30 سوالی جهت سنجش اعتماد به نفس بوده که روایی و پایایی آنها با آلفای کرونباخ 981/0 و 937/0 مورد تایید قرار گرفته اند. نتایج تجزیه و تحلیل داده ها با توجه به فرضیات تحقیق نشان می دهد بین تمامی خرده مقیاس های خودآگاهی، ارتباط موثر، روابط بین فردی، مهارت مقابله با استرس، مدیریت هیجانات، توانایی حل مسئله، توانایی تصمیم گیری و تفکر خلاق از آموزش های مهارت های زندگی ارتباط معنادار و مثبتی وجود دارد. اما این ارتباط برای خرده مقیاس های همدلی و تفکر انتقادی معنادار بدست نیامد. نتایج رتبه بندی خرده مقیاس های مهارت های زندگی نشان داد توانایی تصمیم گیری در مرتبه اول اهمیت قرار دارد. ارتباط موثر، خود آگاهی، توانایی حل مسئله، مهارت مقابله با استرس، مدیریت هیجانات، روابط بین فردی، تفکر خلاق، تفکر انتقادی و در نهایت همدلی در مراتب بعدی اهمیت قرار می گیرند. واژه های کلیدی: مهارت های زندگی، اعتماد به نفس، خودآگاهی، بهداشت روانی.