تیرهای عمیق از جمله اعضای سازه های بتنی هستند که در ساختمان های بلند، دیواره های مخازن سیلوهای مستطیلی، دیافراگم کف، دیوارهای برشی، سدها، پل ها و ... کاربرد دارند. غالباً جهت آسان کردن سرویس های اساسی مثل مجراها، کانال های هوا، دسترسی به کابل های شبکه های الکتریکی و کامپیوتری، تأسیسات مکانیکی یا حتی رفت وآمد از اتاقی به اتاق دیگر، در جان تیرهای عمیق بتن مسطح بازشوهایی را اجرا می کنند. رفتار تیرهای عمیق پیوسته متفاوت از تیرهای عمیق ساده می باشد و وجود بازشو در جان تیرهای عمیق پیوسته باعث پیچیده تر شدن رفتار آن ها می گردد. حال آگاهی از رفتار چنین تیرهایی مخصوصاً زمانی که بازشو در جان تیر داریم لازم و ضروری است. مطالعات بر روی تیرهای عمیق دارای بازشو مخصوصاً تیرهای عمیق پیوسته دارای بازشو بسیاراندک بوده و هیچ آئین نامه ای جهت طراحی آن ها ارائه نشده است. با توجه به تراکم میلگردها در تیرهای عمیق استفاده از بتن خود تراکم گزینه ی مناسبی می باشد. بررسی رفتار تیرهای عمیق دودهانه دارای بازشوی دایره ای جان، هدف این تحقیق می باشد. 6 نمونه تیر عمیق دودهانه با بازشوهای دایره ای در موقعیت های مختلف در دهانه ی برشی داخلی و خارجی ساخته شد و تا گسیختگی تحت بار استاتیکی در وسط هر دهانه قرار گرفتند و تغییر در مقاومت برشی و رفتار تیرها با تغییر در موقعیت بازشوها مورد بررسی قرار گرفت و نیز مقاومت برشی آزمایشگاهی نمونه ها با مقاومت برشی به دست آمده از روابط تجربی کونگ مقایسه گردید. نتایج به دست آمده نشان داد که زمانی تیرها دارای بازشو در پایین دهانه ی برشی داخلی و خارجی می باشند حداکثر ظرفیت برشی و زمانی که بازشو در مرکز دهانه برشی است حداقل ظرفیت برشی را دارا می باشند. علاوه بر این، مقایسه نتایج آزمایشگاهی با مدل کونگ نشان داد که روابط گونگ برای تیرهای دارای بازشو در دهانه برشی داخلی و تیر دارای بازشو در مرکز دهانه ی برشی خارجی غیرمحافظه کارانه بوده و برای تیرهای دارای بازشو در بالا و پایین دهانه ی برشی خارجی محافظه کارانه می باشد.