هدف از این پژوهش بررسی رتبط? سبک زندگی و خودکارآمدی با اضطراب مرگ بود. جامعه سالمندان مقیم آسایشگاههای تهران بودند که نمونه ای شامل 150 نفر به صورت نمونه گیری هدفمند از میان آنها انتخاب شد. ابزار پژوهش مقیاس اضطراب مرگ تمپلر و خودکارآمدی شرر و basis-a بود. نتایج این بررسی و تحلیل داده های حاصل از پرسشنامه ها که با spss انجام شد حاکی از آن است که بین سبک زندگی و میزان خودکارآمدی سالمندان با اضطراب مرگ آنها رابطه ای وجود ندارد.بنابراین میزان خودکارآمدی و سبک زندگی سالمندان مقیم آسایشگاهها نمی تواند پیش بینی کنند? اضطراب مرگ آنها باشد. به دلیل رشد جمعیت سالمند کشور و اهمیت بررسی های روانی میان سالمندان و اهمیت شناخت اضطراب مرگ پیشنهاد می شود تحقیقات بیشتری در این زمینه صورت پذیرد.