اکثر داده های مالی بورس ایران دارای خاصیت تغییر پذیری، توزیع غیر نرمال و چولگی می باشند و کشیده هستند. برای برآورد و تخمین دقیق تر پارامترهای مالی و اقتصادی، نوسانپذیری و یا پیش بینی قیمت و بازده این ضرورت به وجود می آید که از ابزارها و روشهایی استفاده شود که استوار بوده و فرض و محدودیت خاصی را برای توزیع داده های مورد بررسی در نظر نگیرند. روشهای کلاسیک، توزیع داده های مالی را نرمال یا t-استیودنت و یا این که جملات جزء اخلال یا خطا را دارای واریانس ثابت و تغییر ناپذیر در نظر می گیرند. در این مقاله عملکرد و کیفیت پیش بینی بازده را با توجه به برآورد و در نظر گرفتن نوسانپذیری با استفاده از چهار روش arima ، garch-n و garch-t و روش استوار رگرسیون چندکی مقایسه می کنیم و نشان می دهیم که روش رگرسیون چندکی که به عنوان یک ابزار استوار معرفی شده است، در پیش بینی قیمت و بازده سهام نسبت به روشهای کلاسیک از عملکرد و دقت بهتر و خطای کمتر برخوردار است.