ارگ تاریخی مورچه خورت به عنوان بزرگترین ارگ مسکونی کشور پس از ارگ بم، از ویژگیهای منحصر به فرد معماری و شهرسازی برخوردار است که در صورت شناخت درست می تواند به عنوان یکی از الگوهای سکونتی مجتمع های زیستی کشور مطرح شود. متاسفانه تا به حال تحقیق جامعی در مورد این ارگ صورت نپذیرفته و با توجه به کالبد فرسوده ارگ، همواره با گذشت زمان بخشهای بیشتری از ارگ تخریب گشته و بدین ترتیب بخشهایی از پیشینه هنری، معماری، تاریخی و اجتماعی کشورمان به فراموشی سپرده می شود. علاوه بر مسائل یاد شده تحقیق در باب ارگ می تواند ما را به سوی دستیابی به الگوی سکونتی مطلوب در بافتهای شهری رهنمون شود که این مساله می تواند با تدقیق در ارزشها و ویژگیهای معماری مجموعه و تلفیق ارزشهای زندگی جمعی گذشته و نیازهای زندگی مدرن با کالبد کهن، به یک زندگی پویا در ارگ منجر شود. در پژوهش پیش رو سعی شده با روشی تحلیلی، به شناخت کالبد و محتوای مجموعه پرداخته شود و راه حل های پیشنهادی به شکلی کاربردی و به صورت طراحی پیشنهادی در کالبد ارگ امکان سنجی شود؛ طرح هایی که برگرفته از پیشینه کالبدی و مفهومی ارگ و منطبق با نیازهای زندگی امروزی باشند.