استفاده ی روزافزون از سیستم های مخابراتی بی سیم از سویی و محدود بودن پهنای باند فرکانسی از سویی دیگر باعث شده است که استفاده بهینه از طیف فرکانسی مدنظر مد نظر قرار گیرد. طیف فرکانسی حاوی فرصت های طیفی متفاوتی است که می توان با استفاده از این فرصت ها، بدون ایجاد تداخل با کاربران اولیه ی استفاده کننده از طیف، به عنوان کاربر ثانویه، به مخابره اطلاعات پرداخت. فرصت های طیفی می توانند از طریق کاوش در باند های فرکانسی که مورد استفاده واقع نشده باشند و یا کاوش در باند های فرکانسی که بطور پیوسته و در همه زمان ها اشغال نشده باشند، به دست آیند. همچنین در طیف گسترده می توان فرصت های طیفی را بوسیله کدهای گسترده کننده متعامد ایجاد نمود. با گرفتن ایده از روش هایی که بر مبنای آشکارسازی کور می باشند سعی بر ایجاد سیگنالی متعامد با آنچه کاربران اولیه روی کانال ارسال می کنند شده است. در این پایان نامه هدف ایجاد سیگنال طیف گسترده ای می باشد که دارای کمترین تداخل با سیگنال کاربران اولیه باشد. با فرض اینکه کاربران اولیه در حال ارسال سیگنال طیف گسترده دنباله مستقیم می باشند، سعی شده است با حسگری کانال، کدی تولید گردد که بر کدهای استفاده شده توسط سایر کاربران عمود باشد. با این دیدگاه ابتدا به تعریف سیستم های شناختگر پرداخته و سپس به طیف گسترده دنباله مستقیم و امنیت آنها خواهیم پرداخت. پس از بررسی کانال مخابراتی، بردار مشاهده کانال و ماتریس خودبستگی سیگنال دریافتی از کانال تعریف می شود. در ادامه، بر اساس تجزیه ی مقادیر ویژه ماتریس خودبستگی سیگنال دریافتی از کانال، دنباله ای معرفی می شود که با تمامی کد های استفاده شده توسط کاربران اولیه شبکه دارای همبستگی بسیار ناچیز خواهد بود و می توان آن را دنباله ای متعامد با کد های گستراننده استفاده شده توسط سایر کاربران شبکه دانست. سیگنال بدست آمده از حاصلضرب سیگنال کاربر ثانویه در دنباله ی بدست آمده از تجزیه ماتریس خودبستگی، سیگنالی با طیف گسترده خواهد بود که از یک دنباله ی چند سطحی ایجاد شده است.