در این تحقیق کو پلی ایمیدهای سولفونه به سه روش مجزا سنتز شدند. در قسمت اول از این پروژه کوپلی ایمیدهای سولفونه به روش معمول یعنی ایمیدی شدن محلول سنتز شدند. کوپلیمرهای دسته ای سنتز شده دارای جذب آب بالاتری نسبت به کوپلیمرهای تصادفی بودند، که این به خاطر جدایی فاز بیشتر آنها بود. این کوپلیمرها در کل از بازده و پایداری گرمایی خوبی برخوردار بودند. همچنین این دسته از کوپلیمرها دارای ویسکوزیته ی تقریباٌ پایینی بودند که منجر به شکننده شدن فیلمهای پلیمری حاصل می شد. این ویسکوزیته پایین احتمالاً مربوط به استفاده از دی آمین حجیم dai و شرایط فضایی گرو های آمین می باشد که نسبت به هم در موقعیت متا قرار گرفته اند. در قسمت دوم با استفاده از پیش پلیمرهای یورتانی روشی جدید برای سنتز کوپلی ایمیدهای سولفونه به کار گرفته شد. هدف این قسمت از پروژه افزایش جذب آب پلیمر و انعطاف پذیری فیلم های حاصل بود که در نهایت به این مقصود رسیدیم و پلیمرهای حاصل دارای جذب آب فوق العاده بالا و انعطاف پذیری بیشتر بودند. در قسمت سوم نیز با به کار گیری یک روش جدید، کوپلی ایمیدهای سولفونه سنتز شدند. در این روش از پیش پلیمرهای پلی ایمیدی با انتهای انیدریدی استفاده شد که در نتیجه آن کوپلی ایمیدهای با پایداری گرمایی بالا سنتز شد. کوپلیمرهای حاصل دارای ویسکوزیته بالاتری نسبت به دسته اول بودند که در نتیجه آن فیلم های پلیمری حاصل انعطاف بیشتری داشتند