اخیرا کنترل پاسخ سازه ها از طریق قابلیت جذب و استهلاک انرژی ورودی در هنگام زلزله از محبوبیت خاصی برخوردار شده است . در میان میراگرهای مختلفی که تاکنون به این منظور به کار گرفته شده است میراگرهای adas و tadas به علت حلقه های هیسترزیس پایدار و کاملی که دارند و با توجه به برتری نسبی آنها از لحاظ طراحی و کاربردشان توجه بسیاری از محققان را به خود معطوف کرده اند . در این پایان نامه ضمن مروری بر انواع میراگرهای موجود به بررسی استفاده از میراگرهای adas و tadas در محل تقاطع بادبندهای x شکل پرداخته شده و با حالت متداول یعنی میراگر با مهاربند 8 شکل مقایسه شده اند. تحلیل های تاریخچه زمانی غیر خطی بر روی مدل ها در نرم افزار sap2000 انجام گرفته است و ازمیان چهار پارامتری که مقایسه شده اند دو پارامتر زمان تناوب سازه ها و حداکثر شتاب به وجود آمده در بام در حالت میراگر با مهاربند x شکل و دو پارامتر حداکثر شتاب قابل تحمل و میزان جذب انرژی در حالت میراگر با مهاربند 8 شکل نسبت به حالت دیگر برتری نسبی داشته اند.