خیابان در ابتدا عنصر اصلی ساختار شهر بوده و به عنوان یک فضای شهری انسان محور شناخته شده است. اما با ورود به دوران صنعتی شدن و مدرنیته به شکل ماشین محور در آمده است. در کشورهای جوامع پیشرفته شکل خیابان ها به جایگاه اصلی خود در زندگی مردم بازگردانده شده است. اما کشورهای در حال توسعه در مرحله گذار خیابان از نقش تراوری به نقش اجتماعی اند. در این بین ارتباط خیابان ها با محیط زیست و اجتماع فراموش شده است و شرایط نامطلوب و ناپایدار برای زندگی در خیابان و بافت اطراف بوجود آورده است. خیابان های کامل، با در نظر گرفتن نیازهای اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی جامعه مورد نظر، سعی بر ایجاد زمینه ی حضور کلیه افراد با هر توانایی جسمی و حرکتی دارد. در واقع بازگشت به معیارهای خیابان های شهری جمع پذیر از نخستین اهداف استفاده از آن است. در این پروژه ابتدا به معرفی فضاهای شهری پرداخته، سپس نظریات نظریه پردازان خیابان بررسی گردیده و معیارهای مطلوبیت از دیدگاه نظریه پردازان با معیارهای مطلوبیت خیابان های کامل تطبیق داده شده است و با بررسی نمونه های موفق در جهان، اهداف و سیاست های رسیدن به این دسته از خیابان ها شناسایی شده است. در بررسی نمونه موردی، خیابان شهید بهشتی واقع در منطقه منطقه 1 شهرداری اصفهان و محدوده منطقه 3 اصفهان تاریخی برای بررسی ویژگی های خیابان های کامل انتخاب گردیده است. لذا ابتدا معیارهای مطلوبیت خیابان های کامل در این خیابان با کمک روش های عکسبرداری، برداشت های میدانی، مصاحبه با افراد، مطالعه اسناد بالادست در راستای رسیدن به اهداف، استفاده از پتانسیل ها در جهت تبدیل خیابان شهید بهشتی به خیابان کامل، و حضور پذیر کردن خیابان برای استفاده کنندگان حال و آینده، دسته بندی و تحلیل شده است. سپس با استفاده از روش فهرست معیارها، معیارها ارزیابی و رتبه بندی شدند. در نهایت با توجه به پروژه محور بودن تحقیق صورت گرفته به ارائه اهداف، راهبرد و چارچوب طراحی شهری و در نهایت طرح جامع سه بعدی در حوزه طراحی پرداخته شده است.