?کنترل دسترسی اجباری نقش مبنا روشی است که در طراحی سیستم های نرم افزاری با امنیت بالا از? ?طریق کنترل دسترسی کاربر و پروسه ها، مورد استفاده می گیرد. پیاده سازی مدلهای مختلف کنترل? ?دسترسی اجباری نقش مبنا با استفاده از روش شیءگرایی در سیستم های مقیاس متوسط به بالا باعث? ?کاهش قابلیت استفاده مجدد، تحمیل پیچیدگی زیاد، کاهش قابلیت نگهداری، کاهش میزان? ?پیمانه بندی کد منبع و کاهش درک و فهم کد منبع می شود. جنبه گرایی رهیافتی است که عمل? ?جداسازی دغدغههای مورد نظر برنامه نویس را به بهترین شکل ممکن انجام می دهد که برای? ?پیاده سازی مدل های کنترل دسترسی مورد توجه ویژه قرار گرفته است. کارهایی که تاکنون در این? ?زمینه انجام شده است، روش های کنترل دسترسی مبتنی بر تاریخچه، کنترل دسترسی مبتنی بر پشته،??کنترل دسترسی مبتنی بر خواندن و نوشتن و چند مدل از کنترل دسترسی اجباری نقش مبنا می باشند،? ?که برخی به طور کامل ازبرنامه نویسی جنبه گرا استفاده نکرده اند و برخی هم فقط تحت چارچوب? ?خاص و مد نظرتوسعه دهنده، بحث و بررسی شده اند یا مدل طراحی خاصی را ارائه داده اند، که جای? ?یک الگوی طراحی و پیاده سازی مستقل از چارچوب خاص برای پیاده سازی در این زمینه خالی? ?است. هدف اصلی در این تحقیق، ارائه راهکار در پیاده سازی کنترل دسترسی اجباری نقش مبنا با? ?رویکرد جنبه گرایی می باشد که دغدغه هایی نظیر جایگزینی متد احراز هویت مبتنی بر کنترل دسترسی? ?اجباری نقش مبنا، کنترل پیغام های خروجی، سهولت در طراحی و پیاده سازی کدهای منبع و استقلال? ?کامل از کد منبع اصلی، قابلیت استفاده مجدد از کد منبع و انطباق ساده آن با دیگر کدهای منبع،? ?کاهش پیچیدگی طراحی و بهبود درک و فهم سیستم مد نظر قرار گرفت. راهکار پیشنهادی با استفاده? ?از شاخص های جداسازی دغدغه ها، اتصالات قطعات کد و اندازه کد منبع مورد ارزیابی قرار گرفت و? ?مزایا و معایب این راهکار در مقایسه با روش شیءگرا تشریح شده است.? ?کلمات کلیدی: کنترل دسترسی اجباری، کنترل دسترسی اجباری نقشم بنا، جنبه گرایی، برنامه نویسی? ?جنبه گرا، ? ،aspectj?جاوا.?