در تحلیل های کلاسیک مسائل بودجه بندی و سهمیه بندی سرمایه ای، فرض بر قطعی و معین بودن داده های مسأله می باشد. در بیشتر پروژه ها زمان نقش مهمی را ایفا می کند، بنابراین داده های مالی از جمله نرخ سود مورد انتظار، جریان نقدینگی و ارزش نهایی به آینده مربوط شده و با عدم قطعیت مواجه می باشند. در این راستا ابزار ریاضی مناسب برای مدل بندی کردن مسأله، ضروری به نظر می رسد. در این پایان نامه، مسأله بودجه بندی سرمایه ای به دو صورت سهمیه بندی سرمایه ای داخلی و بودجه بندی چندملیتی مورد بررسی قرار می دهیم. ابتدا به منظور بررسی مسأله سهمیه بندی سرمایه ای داخلی، مدل قطعی سهمیه بندی سرمایه ای خالص وینگارتنر و همچنین مدل گسترش یافته آن را بیان، سپس یک مدل برنامه ریزی خطی فازی و یک روش حل را برای آنها ارائه می دهیم. در ادامه با ارائه چند مثال عددی نشان می دهیم، نظریه مجموعه های فازی در برخی مسائل بودجه بندی سرمایه ای، کارآیی لازم را برای مدل کردن ابهام و عدم قطعیت های مسأله ندارد. سپس یک نظریه قطعیت جدید را معرفی و به وسیله ی آن مسأله بودجه بندی سرمایه ای چند ملیتی را مورد بررسی قرار می دهیم.