نام پژوهشگر: اسرا ایمه دوست
اسرا ایمه دوست تیمور قادری
در طول تاریخ، حیوانات دارای نمادهای اسطوره ای متفاوتی بوده اند. در این میان گاو از جمله حیواناتی به حساب می آید که اسطوره های فراوانی را به خود اختصاص داده است. گاهی نماد ماه و خورشید، گاهی نماد باروری و زایش، گاهی نماد زمین و گاهی به عنوان خدا مورد پرستش قرار می گرفته است. در این تحقیق با مطالعه ی یازده سایت حفاری به جمع-آوری داده های مرتبط با نقش گاو پرداختیم و همچنین مفهوم اسطوره ای گاو را در چندین فرهنگ در دوران باستان بررسی کردیم. در طرف دیگر، اسطوره و نماد گاو را در اوستا و متون پهلوی: مینوی خرد، زادسپرم و بندهش مورد مطالعه قرار دادیم. بر طبق مطالعات انجام گرفته در بخش باستانی نمادهای بسیاری پدیدار گشت از جمله خلقت و زایش، حیات زایی و تغییر فصل. در بررسی متون مورد نظر مفاهیم دیگری نظیر حیوانی پیشگو، خلقت و زایش ، نگرش نیک و نمادهای دیگر مشخص شد. از آنجا که هدف اصلی تحقیق حاضر بررسی تطبیقی بن مایه گاو در یافته های باستان شناسی و متون مورد نظر بوده است این نتیجه حاصل شد که در برخی از مفاهیمی مانند زایش و خلقت و زمین تطابق وجود دارد.