چکیده حبس محوری های گسترده قانونگذار در زمینه های مختلف, سبب بالا رفتن آمار زندانیان کشور شده است. برای جلوگیری از توالی فاسد مجازات زندان نیاز به یک راهبرد قانونی و منطقی وجود دارد و در این راستا طبقه بندی زندانیان تا حدود زیادی زیان ها و توالی فاسد زندان را تعدیل نموده است به همین جهت در اسناد بین المللی و در حقوق داخلی نیز موکدا مورد تاکید بوده و آیین نامه نحوه تفکیک و طبقه بندی زندانیان در تاریخ 9/9/1385 به تصویب رئیس قوه قضائیه رسیده است. طبقه بندی زندانیان بستر مناسب را برای اعمال برنامه های بازپروری و اصلاحی و درمانی مجرمان فراهم آمده و از اشاعه خرده فرهنگ های خاص مجازات زندان تا حدود زیادی جلوگیری می نماید ضمن این که سبب کاهش نرخ تکرار جرم مجرمین می شود. محور اصلی این رساله تحلیل ضرورت اعمال طبقه بندی در زندان ها می باشد ضمن این که محاسن و معایب و موانعی که در این مسیر وجود دارد بررسی می گردد. امید است که با پژوهش حاضر بتوان گامی هرچند کوچک در راستای تحقق عدالت کیفری برداشته شود. واژگان کلیدی: بازپروری- تفکیک و طبقه بندی- تکرار جرم عام- بازپذیری اجتماعی- فردی کردن مجازات ها