پایان نامه حاضر با عنوان مقایسه سبک دلبستگی و سبک عشق ورزی با انتخاب نمونه ای 200 نفری شامل 100 زوج در گروه والدین دارای کودک عادی و 100 زوج در گروه والدین دارای کودک عقب مانده ذهنی که به مراکز آموزشی و بهزیستی کودکان عقب مانده دهنی در مناطق 8، 5، 3، 1 شهر تهران مراجعه می کردند، انجام گردید. داده های پژوهش با استفاده از پرسش نامه های سبک دی عشق ورزی استرنگ و پرسشنامه سبک دلبستگی کونیزورید جمع آوری و از طریق نرم افزار spss تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد: میانگین کل سبک عشق ورزی در والدین دانش آموزان عادی و عقب مانده تفاوت معنی دار وجود دارد و همچنین با توجه به اینکه سبک عشق ورزی دارای سه خرده مقیاس است (صمیمیت ، شور و شهرت) تعهدم ، میانگین خرده مقیاسهای سبک عشق ورزی در والدین دانش آموزان عادی بالاتر از والدین دانش آموزان عقب مانده دهنی است. بین میانگین سبکهای دلبستگی ایمن ، اجتنابی ، دو سوگرا در والدین دانش آموزان عادی و عقب مانده تفاوت معنادار آماری وجود دارد ، میانگین سبک های دلبستگی ایمن و اجتنابی در والدین دانش آموزان عادی بالاتر از والدین دانش آموزان عقب مانده است ، اما میانگین سبک دلبستگی دوسوگرا در والدین دانش آموزان عادی پایین تر از دانش آموزان عقب مانده ذهنی است . بین سبک های دلبستگی و عشق ورزی در والدین دانش آموزان عادی و عقب مانده ذهنی همبستگی مثبت معنادار وجود دارد . و همچنین رابطه مثبت بین سهم سبک دلبستگی ایمن پیشبینی عشق ورزی در هر دو گروه است .