نام پژوهشگر: سمیه امامی مطلق
سمیه امامی مطلق جمیله اخیانی
موضوع پایان نامه ی حاضر « فرهنگ مضامین اشعار صائب » است . صائب بهترین شاعر سبک هندی است. سبک هندی به سبک شعری رایج در قرن دهم تانیمه ی قرن دوازدهم هجری گفته می شود. از مختصات بارز این سبک، نازک اندیشی و مضمون پردازی با استفاده از عناصر صور خیال است. شاعر این سبک تنها راه گریز از تکرار و ابتذال و به نوعی بیرون آمدن از زیر تجربه های عظیم شعری پیش از خود را در شیوه های بیانی متفاوت با خلق مضامین نو و بدیع می داند . صائب تبریزی، استاد مضمون سازی در شعر فارسی است . وی با دیدن هر چیزی، نکته ای تازه کشف کرده و در هر موضوعی باریک شده و مضمونی لطیف آفریده است . کمتر غزلی از او می توان یافت که حداقل یک یا دو مضمون زیبا و نو در آن به چشم نخورد . صائب شاعری بی بدیل است که از یک موضوع صدها مضمون متفاوت آفریده است . دراین رساله، مجموعه مضامین شعری صائب از حرف « آ » تا « خ » به صورت فرهنگ برای دسترسی آسان تر گرد آمده است.