در قرآن کریم و احادیث برای اعمال خوب و بد آثاری ذکر گردیده که از جمله ی آن ها «آثار وضعی» است. مقصود از آثار وضعی، آثاری است که با اعمال رابطه ی تکوینی، عینی و طبیعی دارد. اهمیت این موضوع از آن رو است که بشر موجودی منفعت طلب و کمال جو است و شناخت آثار وضعی اعمال اعم از نیک یا بد می تواند او را در این مسیر یاری رساند. لذا نظر به نقشی که این آثار در سرنوشت و سعادت و شقاوت انسان دارد در آموزه های دینی مورد توجه شایان قرار گرفته است. به موجب آیات و روایات برخی از آثار مثبت عبارت است از: افزایش رزق، طول عمر، تسهیل امور، محبوبیت و اموری از قبیل: فقر و محرومیت، کوتاهی عمر، نزول بلا، سلب نعمت، سنگدلی و بی رحمی، رسوایی، عدم استجابت دعا، سلب آرامش روحی را می توان از آثار سوء اعمال شمرد. نیز راهکارهایی برای کاهش یا جبران و زدودن آثار منفی مانند توبه و استغفار واقعی، محبت و زیارت اهل بیت?، فریادرسی مظلومان و صدقه دادن معرفی و پیشنهاد گردیده است. در این تحقیق که به روش توصیفی و تحلیلی صورت گرفته، سعی شده این آثار از قرآن و روایات استخراج و با استفاده از منابع مختلف رابطه ی بین اعمال و آثار تشریح و تأثیر آن در زندگی تبیین گردد.