چکیده اساسی ترین نقش زبان برقراری ارتباط است. در کنار این نقش و وظیفه ، از زبان برای خلق و آفرینش آثار ماندگار ادبی بهره می جویند. در این کاربرد زبان ، ما با زبانی به نام زبان ادبی روبرو هستیم . زبانی که از هنجارهای معمول و متعارف زبان عادی و معیار ، خارج می شود ، تا بتواند احساسات ، عواطف و درونی های شاعران و هنرمندان را به شیوه ای زیبا و مورد قبول ارایه کند . این پژوهش بر آن است تا ویژگی های زبان ادبی اشعار عبدالجبارکاکایی شاعر معاصر متعهّد و صاحب سبک در حوزه ی ادبیات انقلاب اسلامی و پایداری را مورد تفحّص و بررسی قرار دهد. عبدالجبار کاکایی علاوه بر شعر، یکی از ترانه سرایان محبوب و از جمله منتقدان شعر و ترانه نیز می باشد. از آنجا که بررسی زبان ادبی عبدالجبار کاکایی ، بدون در نظر گرفتن و مورد تفحصّ قرار دادن ویژگی ها و مسایل کلی مربوط به زبان او ، نمی تواند به خوبی حق مطلب را ادا کند و تحقیق و پژوهشی کامل ، جامع و مانع نخواهد بود ، بنابراین نگارنده ، تلاش نموده تا عناصر و اجزای سازنده ی زبان را که در تعامل با هم، زبان ادبی کاکایی را بنا نموده اند ، مورد بحث و بررسی قرار دهد و از این طریق نقش ویژگی های زبان ادبی او را مشخّص گرداند. نگارنده با بررسی هایی که در اشعار و ترانه های عبدالجبارکاکایی انجام داد ،به این نتیجه رسید، که عبدالجبار کاکایی با به کارگیری زبان ساده و بی آلایش اما ادبی خویش ، توانسته است سبک و زبانی مختص به خود بیابد .او از نظر زبانی و نوع بیان مطالب از طریق زبان ادبی ، دست به ابتکارات و آفرینش هایی ادبی زده است و از شگردها ، روش ها و صنعت های ادبی و زیبایی بخش کلام بهره جسته است. . . . بدانند. :واژگان کلیدی: زبان ، زبان ادبی ، شگردهای ادبی ،عبدالجبارکاکایی ، اشعار و ترانه ها.