هدف: پژوهش حاضر با هدف تعیین میزان آشنایی و استفاده طلاب حوزه علمیه قم از فناوری های وب2 انجام شده است. روش/ رویکرد پژوهش: پژوهش حاضر از نوع کاربردی است که به روش پیمایشی و با رویکرد توصیفی انجام شده است. جامعه آماری این پژوهش شامل 180 نفر از طلاب حوزه علمیه قم می باشد. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه ای بود که روایی آن به تایید صاحبنظران رسید و پایایی آن با استفاده از آلفای کرونباخ 917/. محاسبه شد و برای تجزیه و تحلیل داده ها، از فنون آماری مختلف مانند فراوانی، درصد، و تحلیل واریانس استفاده شده است. یافته ها: بر اساس یافته های پژوهش، آشنایی طلاب پاسخ دهنده با فناوری های وب2 (وبلاگ، شبکه های اجتماعی، ویکی، آر.اس.اس.، پادکست، ایمیل، چت، گوگل اسکولار و گوگل ارت) ، 16/2=µ بدست آمد که نشان دهنده میزان آشنایی با فناوری وب2 در حد کمتر از متوسط (43 درصد) بود. استفاده آنها از فناوری وب2 ،9/1=µ بدست آمد که مبین میزان استفاده از فناوری وب2 در حد کمتر از متوسط (38 درصد) بود. از دیدگاه آنها استفاده از فناوری های وب2 در زمینه حمایت از آموزش و یادگیری 45/1=µ و در سطح پایین (1/29 درصد) بود. افزون بر این دیدگاه آنها در مورد استفاده از فناوری وب2 در راستای ارتقای دریافت اطلاعات 2/4=µ و در سطح بالا (84 درصد) و اثر بخشی محتوای وب2 در ارتقای آموزش و پژوهش 86/3 =µ و در سطح بالا (3/77 درصد) بود. نتیجه گیری: استفاده از فناوری وب2 در حوزه های علمیه در گرو آشنایی طلاب با ابزارها و امکانات فناوری وب2 است لذا برگزاری کارگاه های آموزشی، دوره های آموزشی، برگزاری سخنرانی ها و سمینارها، گنجاندن برنامه فناوری وب2 در سطوح تحصیلی طلاب، استفاده از متخصصان آشنا با فناوری وب2 و ترغیب طلاب نسبت به شناخت و استفاده از فناوری های وب2، از مواردی است که لازم است به آن پرداخته شود.