به منظور بررسی تاثیر سفاپرین داخل رحمی در 2هفته قبل از اولین تلقیح بر آمادگی رحم و میزان باروری، 102 راس گاو با سابقه عفونت رحمی متعلق به یکی از دامپروری های صنعتی بزرگ شیری هولشتاین اطراف ساری انتخاب شدند.ابتدا ثبت سوابق دام های انتخابی از نظر فصل زایش,حالت زایش، جفت ماندگی,متریت,آندومتریت,میزان تولید شیر ,تعداد شکم زایش و ... بررسی شد .لازم به ذکر است فصل اجرای این پروژه در تابستان میباشد. انتخاب دام ها برمبنای سابقه ، معاینات ،ترشحات صورت می پذیرد و در یکی از گروهای زیر بطور غیر تصادفی قرار گرفتند به گونه ای که از نظر این عوامل حتی المقدور شبیه باشند تا اختلاف احتمالی باروری دام در بین گروه های مختلف ناشی از آنها نباشد. تمام 102راس دام در روز 30 ام پس از زایش در یکی از سه گروه زیر قرار گرفتند: 1-گروه متریکیور : (36 راس ) تزریق متریکیور داخل رحمی روز در30 پس از زایمان و سپس روز 35 آغاز آوسینک و روز 45 تلقیح اجباری انجام شد. 2- گروه درمان پروستاگلندین: ( 36 راس) تزریق عضلانی پروستاگلندین اف در روز 30 پس از زایمان انجام و سپس روز 35 آغاز آوسینک و روز 45 تلقیح اجباری انجام شد. 3- در36 راس نیز بعنوان گروه کنترل پلاسبو (آب مقطر) تزریق عضلانی در روز 30 پس از زایمان و سپس روز 35 آغاز آوسینک و روز 45 تلقیح اجباری انجام شد. نتایج نشان داد در گروه درمان با پروستاگلندین آبستنی مشاهده نشد. فاصله درمان تا آبستنی( 13.4± 54 ، 8.7± 82 (p=0.00) ،میزان آبستنی در تلقیح اول (9% و 27%)((p=0.01 و میزان آبستنی کلی ( هر دو 27%)(p=0.1) به ترتیب در گروه کنترل و متریکیور بود.میانه روزهای باز آینده نگر( 134 ، 122، 150) (p=0.03)به ترتیب در گروه کنترل ، متریکیور و پروستاگلندین بود. از این مطالعه نتیجه گیری شد انفوزیون داخل رحمی متریکیور در گاوهای با سابقه عفونت رحمی قبلی می تواند درصد آبستنی در اولین تلقیح را افزایش و روزهای باز را کاهش دهد.