این مقاله به بررسی، جایگاه و رتبه شهرستان سراوان در میان شهرهای همگن استان از لحاظ شاخص های رشد و توسعه اقتصادی، برآورد کانون های اشتغال و بخش های تبعی و پایه ای اقتصاد بر حسب اشتغال، نقاط قوت و ضعف موجود برای سرمایه گذاری و شناخت فرصت های سرمایه گذاری و همچنین شناسایی عوامل بازدارنده سرمایه گذاری در شهرستان با توجه به اهداف تحقیق ((شناسایی ظرفیت های بالقوه و فرصت های سرمایه گذاری و اشتغال زایی و نقاط قوت و ضعف شهرستان در جهت سرمایه گذاری و شناخت جایگاه شهرستان از لحاظ شاخص های توسعه در استان )) می پردازد. این پ‍‍ژوهش به روش توصیفی- تحلیلی وکتابخانه ای انجام شده است. یافته های مهم تحقیق عبارتند از: - ساختار اشتغال در شهرستان سراوان به شکل غالب به صورت تسلط فعالیتهای بخش کشاورزی، خدمات، ساختمان و صنعت می باشد، برخلاف شکل و ساختار اشتغال در استان که به شکل خدمات، صنعت و در درجه آخر کشاورزی می باشد. بیشترین میزان شاغلان در بخش های مختلف را افراد گروه سنی 65-25 سال تشکیل می دهند. بخش کشاورزی با 88.6 درصد شاغلان، بالاترین میزان و فعالیتهای ساختمان با 65.7 درصد پایین ترین میزان اشتغال را در این گروه سنی شامل می شوند. - از نظر شاخص های توسعه، با استفاده از روش تاکسونومی، جایگاه شهرستان سراوان در استان در رده چهارم برآورد شده است . - فعالیت های دارای مزیت رقابتی در شهرستان سراوان بر اساس برآورد از روش تغییر سهم، فعالیت های آموزش، بهداشت، برق ، مددکاری اجتماعی و واسطه گریهای مالی را در بر می گیرد. در این پژوهش، سرمایه گذاری در بخش های زیر بنایی و سرمایه گذاری در بخشهای کشاورزی، از جمله سرمایه گذاری جهت توسعه نخلستان ها و سرمایه گذاری در کارگاه های تولید و بسته بندی خرما و سرمایه گذاری در فرآورده های مربوطه و همچنین سرمایه گذاری در بخش معادن و حمل و نقل و گردشگری بعنوان اولویت های سرمایه گذاری مشخص گردیده اند و در ضمیمه پیوست ها، شاخص های اقتصادی شهرستان سراوان و متدهای استفاده شده در این پژوهش ارایه می شوند.