پژوهش حاضر به منظور بررسی رابطه بین مولفه های باور های غیر منطقی با پیشرفت تحصیلی انجام شده است. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان پسر مقطع متوسطه شهر کرمان در سال تحصیلی 91-90 و به تعداد 16000 نفر بود. نمونه پژوهش شامل 375 دانش آموز است که به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند و پرسشنامه باورهای غیر منطقی جونز (ibt) را تکمیل کردند. به منظور سنجش پیشرفت تحصیلی نیز از نمرات کارنامه تحصیلی دانش آموزان استفاده شد. تحلیل نتایج نشان داد بین نمره کلی باورهای غیر منطقی و پیشرفت تحصیلی رابطه معنادار وجود ندارد. در بین مولفه های 10 گانه باورهای غیر منطقی، بین مولفه های بیش نگرانی توأم با اضطراب با پیشرفت تحصیلی همبستگی منفی معنادار (???/?-r=) به دست آمد. همچنین بین مولفه درماندگی نسبت به تغییر با پیشرفت تحصیلی نیز ضریب همبستگی منفی معنادار (???/?-?-r=) به دست آمد که در سطح (05/0 p<) معنا دار است. همبستگی بین سایر مولفه های باورهای غیر منطقی با پیشرفت تحصیلی معنادار نبود. همچنین به منظور پیش بینی میزان پیشرفت تحصیلی دانش آموزان از روی باورهای غیر منطقی آنان تحلیل رگرسیون انجام گرفت. نتایج نشان داد از بین مولفه های باورهای غیرمنطقی مولفه بیش نگرانی توأم با اضطراب و درماندگی نسبت به تغییر، پیش بین معناداری برای پیشرفت تحصیلی بودند. بر این اساس قوی ترین پیش بینی برای پیشرفت تحصیلی، نخست درماندگی نسبت به تغییر و بعد از آن بیش نگرانی توأم با اضطراب می باشد و سایر ابعاد پیش بین مناسب برای پیشرفت تحصیلی نمی باشند (??/0p<).