در سالهای اخیر ، مقوله تورم و توزیع درآمد به گستردگی در مباحث کلان اقتصادی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. اقتصاد ایران گذشته از اینکه در بیش از سه دهه گرفتار تورم کمابیش سنگین بوده، از نابرابری در توزیع درآمد ها نیز درامان نمانده است و همچنین توزیع نابرابر درآمد از نظر عدالت اجتماعی نامطلوب میباشد. برجسته ترین داوریها در مورد رابطه بین تورم و فقر و توزیع درآمد بدبینانه است یعنی تورم موجب افزایش نابرابری درآمد میشود. موضوع دیگری که عمدتاً طی دهه جاری در متون اقتصادی- سیاسی، مورد توجه قرار گرفته است، اثر تغییرات توزیع درآمد بر رشد اقتصادی میباشد. این مطالعات نشان می دهد که توزیع نابرابر درآمد موجب کندی رشد اقتصادی می گردد. با توجه به اهمیت رشد اقتصادی در پیشرفت جوامع، بررسی عواملی که بر رشد اقتصادی اثر میگذارند از اهمیت خاصی برخوردار است. بنابراین هدف اصلی این تحقیق بررسی رابطه بین تورم، نابرابری درآمد و رشد اقتصادی می باشد. در این پژوهش یک فرضیه مورد بررسی قرار گرفت؛ اینکه تورم و نابرابری درآمد تاثیر معنی داری بر روی رشد اقتصادی دارد. برای این منظور از مدل همگرایی یوهانسن و علیت گرنجری و داده های سالانه 1348 تا 1387 استفاده شده است. مطالعات پیشین انجام گرفته در ایران نشان می دهد که رابطه منفی بین تورم و رشد اقتصادی وجود دارد. یعنی وجود تورم سبب کاهش رشد اقتصادی می شود. همچنین نتایج بررسی -های انجام شده در رابطه بین توزیع درآمد و رشد اقتصادی نشان می دهد که در کشور درحال توسعه ای مانند ایران رابطه بین دو متغیر مثبت می باشد. یعنی توزیع ناعادلانه تر درآمد سبب رشد اقتصادی بیشتر می شود.