نوار ساحلی دریای عمان و خلی فارس از نظر اقتصادی توریستی محیط زیستی شیلاتی و همچنین مسائل بینالمللی استراتویکی و نظامی دارای اهمیت فراوانی میباشد. از طرفی این سواحل با طول زیاد همواره در معرض اثرات منفی ناشی از پدیده فرسایش ساحلی قرار دارد به طوری که در برخی از نقاط سواحل جنوبی کشورمان میزان پسروی ساحل بسیار محسوس میباشد. بنابراین ارزیابی خطرپذیری مناطق ساحلی جنوب کشورمان به فرسایش ارائه روشهایی جهت توسعه مدلها بومی- سازی روشها مشخص کردن معیارهای خطرپذیری و اولویتبندی خطرپذیری جهت تعیین مناطق حساس و کنترل فرسایش بسیار ضروری است. در این تحقیق با استفاده از gis و ارزیابی چند معیاره روش جدیدی برای ارزیابی خطرپذیری مناطق ساحلی نسبت به فرسایش )با مطالعه موردی بر روی سواحل استان هرمزگان محدوده بندر جاسک تا بندر لنگه( ارائه میگردد. ابتدا محدوده خطر مشخص سپس معیارهای موثر در ارزیابی مخاطرات فرسایش سواحل مشتمل بر دو دسته فیزیکی و اجتماعی - اقتصادی شناسایی و کلاسهای خطرپذیری در مورد هر کدام از این معیارها تعیین گردید. در مرحله بعد با استفاده از روشهای ahp و fahp به هر کدام از معیارها بر اساس اهمیت آنها وزنی تعلق گرفته و لایههای وزندار شده در قالب لایههای اطلاعاتی و با بهکارگیری مدلهای همپوشانی شاخص و مدل منطق فازی در محیط gis با یکدیگر تلفیق و نتای حاصل از اجرای مدلها با یکدیگر مقایسه شده و مناسبترین روش پیشنهاد میگردد. برای به دست آوردن وزن پارامترها به روش ahp از نرم- افزار expert choice استفاده شده و برای محاسبه وزن با روش fahp در محیط matlab برنامه- نویسی شده است همچنین برای آماده سازی لایهها و رویهمگذاری و تلفیق آنها نرمافزار arcgis10 به کار گرفته شده است. نتای نشان میدهد که مدل همپوشانی شاخص در ارزیابی خطرپذیری مناطق ساحلی نسبت به فرسایش مناسب بوده و اکثر مناطق ساحلی استان هرمزگان دارای خطرپذیری کم تا متوسط نسبت به فرسایش هستند و مناطق محدودی دارای خطرپذیری زیاد و خیلی زیاد میباشند.