هدف این پژوهش بررسی رابطه ساختار مالکیت (نهادی/ حقیقی) با بازده غیر عادی انباشته شرکتها می باشد .در واقع به دنبال ساختار مالکیت مناسبی می باشیم که بتواند بیشترین بازده غیر عادی انباشته شده را فراهم آورد. بدین منظور در این تحقیق از متغیر مستقل بازده غیر عادی انباشته برای تعیین دقت و توانایی سرمایه گذاران در پیش بینی عملکرد آتی سهام و گزینش سبد سرمایه گذاری مناسب استفاده شده است.انتظار بر این است که سرمایه گذاران نهادی به دلیل در اختیار داشتن درصد قابل توجهی از سهام شرکتها ، حرفه ای بودن در امر سرمایه گذاری و در اختیار داشتن اطلاعات بیشتر توانایی بالایی در انتخاب سهام بهتر داشته باشند ، و در مقابل سرمایه گذاران حقیقی به دلیل اینکه طرف مقابل سرمایه گذاران نهادی در مبادله قرار دارند در انتخاب سهام برای خرید و فروش دچار خطا شوند. در این تحقیق اطلاعات مالی 85 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران از صنایع مختلف طی دوره زمانی 1384 الی 1388 مورد بررسی قرار گرفت. به منظور آزمون فرضیه ها از رگرسیون چند متغیره و معنی دار بودن آنها از آماره های fوt استفاده شد ؛همچنین برای آزمون خود همبستگی مدل از آزمون دوربین- واتسون استفاده شد . نتایج به دست آمده حاکی از این است که رابطه مثبت و معناداری بین مالکیت نهادی با بازده غیر عادی انباشته وجود دارد ، بدین معنا که سرمایه گذران نهادی از توانایی بالاتری درانتخاب سهام بهتر برخوردار می باشند . همچنین مطابق با انتظارات رابطه میان مالکیت حقیقی با بازده غیر عادی انباشته شرکتها به دلیل طرف معامله بودن با سرمایه گذاران نهادی منفی و معنی دار می باشد .