مهارت خواندن یکی از مهارت های ضروری در یادگیری زبان خارجی است. از آن جایی که زبان آموزان در کشوری مانند ایران بیشتر به منابع نوشتاری مانند کتب، مجلات، مقالات اینترنتی و غیره دسترسی دارند و کمتر موقعیت استفاده ی گفتاری و مکالمه ی انگلیسی برایشان فراهم می شود، نیاز به تسلط در فهم متون نوشتاری بیشتر احساس می شود. با وجود این که هدف نهایی، فهم متون نوشتاری است، اهمیت سطوح ابتدایی و توانایی تشخیص و خواندن کلمات (حتی اگر معنی آن ها را ندانند) نباید نادیده گرفته شود. بنابراین، نقش معلمان در آموزش خواندن در سطوح اولیه بسیار حائز اهمیت می باشد. برای تربیت زبان آموزانی که توانایی استفاده مستقل و کارامد از متون نوشتاری زبان انگلیسی را دارند، معلمان زیان انگلیسی نیاز به داشتن اطلاعات جامع و کاربردی د رزمینه آموزش خواندن در سطوح ابتدایی را دارند. در طول سالهای متمادی ، رویکردهای بسیاری در زمینه آموزش خواندن به نواموزان زبان انگلیسی ارائه شده است. تحقیق حاضر آموزش خواندن به نوآمزان زبان انگلیسی از طریق دو روش تحلیل آوایی و ترکیب آوایی را مورد بررسی قرار می دهد. در روش ترکیبی ابتدا صداهای زبان به صورت جداگانه آموزش داده میشوند و سپس دانش آموزان با کنارهم قرار دادن و ترکیب آنها کلمات را می خوانند . در روش تحلیلی ابتدا کلمات به صورت کامل دراختیار دانش آموزان قرار می گیرند و پس از اطمینان از به خاطر سپردن شکل نوشتاری آن ها کلمات به صداهای سازنده آن ها تجزیه می شوند. شرکت کنندگان این تحقیق هفتاد دانش آموز دختر پایه های چهارم و پنجم ابتدایی از دومدرسه ی شهر نیشابور می باشند. طول مدت آموزش نه جلسه برای هر جلسه نود دقیقه در نظر گرفته شد. برای آزمودن نتیجه ی تحقیق، برگه ای حاوی پنجاه کلمه تهیه و تعداد کلماتی که به صورت صحیح خوانده شد نمره ی هر دانش آموز را تشکیل داد. در پایان کار میانگین دو گروه محاسبه شد و با استفاده از تست t، دو گروه با هم مقایسه شدند. نتایج آزمون تفاوت محسوسی را بین این دوروش آموزش نشان نداد. بنابراین می توان نتیجه گرفت که هر دو روش برای آموزش خواندن به نو آموزان به یک اندازه موثر می باشند.