پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش تکنیک های روان درمانی بدنی بر سطح کورتیزول بزاقی و میزان استرس دانش آموزان دختر دبیرستانی انجام گرفته است.نمونه مورد مطالعه شامل 20 نفر در گروه آزمایش و 20 نفر در گروه کنترل بوده اند که از دو دبیرستان مختلف انتخاب شده اند. در هر دو دبیرستان، پیش آزمون مقیاس سنجش استرس کوهن برای همه دانش آموزان سال های اول، دوم و سوم اجرا شد، سپس از بین دانش آموزانی که نمره بالاتر از میانگین بدست آوردند، بطور تصادفی 20 نفر برای شرکت در گروه آزمایش و 20 نفر برای شرکت در گروه کنترل انتخاب شدند. نمونه بزاقی در ساعات تعیین شده از هر دو گروه گرفته شد. آزمودنی های گروه آزمایش تحت آموزش تکنیک های روان درمانی بدنی قرار گرفتند، ولی گروه کنترل این آموزش را دریافت نکردند. طرح پژوهشی مورد استفاده در این تحقیق از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بوده است و تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون t انجام گرفته است. نتایج تجزیه و تحلیل داده های پرسشنامه سنجش استرس کوهن نشان داد که روان درمانی بدنی توانسته است میانگین استرس آزمودنی های گروه آزمایش را در مقایسه با گروه کنترل به طور معناداری( 01/0>p)کاهش دهد. همچنین مقایسه آماری داده های کورتیزول بزاقی نشان داد که میانگین غلظت کورتیزول بزاقی درگروه آزمایش که درمان را دریافت کرده بودندبه طور معناداری کاهش یافته بود(05/0>p).کلید واژه ها: استرس، روان درمانی بدنی، کورتیزول بزاقی.