یکی از مهمترین منابع موجود در هر سازمان، منابع انسانی آن است. بنابراین جذب و بکارگیری درست و صحیح، حفظ و پرورش منابع انسانی برای دستیابی به بهره وری بالاتر، در حیطه اساسی ترین وظایف مدیریت منابع انسانی در سازمان ها می باشد. نیروی انسانی ماهر و کارآمد، پربهاترین و ارزنده ترین ثروت و دارایی هر سازمان محسوب می شود. بسیاری از سازمان ها با وجود برخورداری از منابع سرشار، بدلیل عدم چیدمان نیروی انسانی و یا فقدان نیروی انسانی شایسته و لایق، توان استفاده از آن را ندارند. در سال های اخیر رابطه بهره وری و کیفیت کار نیز مورد توجه و مطالعه محافل علمی مدیریت دنیا قرار گرفته است.پژوهش حاضر با هدف بررسی و رتبه بندی اجزای تاثیرگذار بر بهره وری منابع انسانی در جامعه ای متشکل از 547 نفر از مدیران سطوح مختلف شرکت بهنوش انجام شد که پس از انجام عملیات نمونه گیری، این حجم به 254 نفر تقلیل یافت. پس از اثبات عوامل 5گانه تاثیرگذار بر بهره وری منابع انسانی (شامل عوامل انگیزشی، خلاقیت و نوآوری، سبک های رهبری، رقابت پذیری و آموزش) با بکارگیری آزمون کای دو پیرسون، با استفاده از تکنیک تاپسیس فازی، 44 زیرمعیار بهره وری منابع انسانی رتبه بندی شدند که در نهایت "تلاش کارکنان برای بالفعل ساختن استعدادهایشان" با وزن 0.63 به عنوان مهمترین زیرمعیار بهره وری منابع انسانی انتخاب شده و پس از آن "رضایت از میزان حقوق و دستمزد" و "عدم اکراه مدیران از دادن آزادی عمل به کارکنان" به ترتیب با اوزان 0.62 و 0.58 در رده های دوم و سوم جای گرفتند. واژگان کلیدی: بهره وری، منابع انسانی، تصمیم گیری چندمعیاره، تاپسیس فاز