هدف: هدف از این پژوهش بررسی رابطه بین تیپهای شخصیت و سبکهای یادگیری در دانشجویان روانشناسی مقطع کارشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز است. روش: در این پژهش از روش نمونه گیری به صورت نمونه گیری طبقه ای استفاده شده که ابتدا 6 کلاس از بین 30 کلاس به تصادفی ساده انتخاب شد. ابزار مورد استفاده از پرسشنامه سبک یادگیری کلب(lsi) و پرسشنامه شخصیتی آیزنک (epq) بود و از روش آماری خی دو x2 استفاده شد.یافته ها : یافته های حاصل نشان داد که : - بین سبک های یادگیری دانشجویان از لحاظ آماری تفاوت معناداری وجود داشت.- بین سبک های یادگیری و ابعاد شخصیتی از لحاظ آماری رابطه وجود داشت. دانشجویان دارای سبک یادگیری واگرا و انطباق یابنده بیشتر تمایل به برون گرایی داشتند و دانشجویان دارای سبک یادگیری همگرا و جذب کننده، بیشتر تمایل به درون گرایی. همچنین، بین سبک های یادگیری و ابعاد روان رنجور خویی در هر دو جنس از لحاظ آماری رابطه ای وجود نداشت. نتایج: بین سبک های یادگیری دانشجویان مرد و زن تفاوت وجود دارد. به نظر می رسد این تفاوت ناشی از تفاوت های فردی و شخصیتی، تفاوت های فرهنگی و تفاوت های موجود در سیستم آموزشی باشد. در نتیجه ممکن است نوع برخورد با افراد در خانواده، مراکز آموزشی و ارزش های فرهنگی حاکم بر جامعه بر سبک یادگیری افراد تأثیر بگذارد.