هدف این پژوهش تحلیل چگونگی بازنمایی گفتمان دفاع مقدس در اشعار قیصر امین پور و روش آن، تحلیل انتقادی گفتمان است. برای تحلیل چگونگی ارتباط متن شعر دفاع مقدس، با گفتمان این دوره، از ابزارهای معرفی شده در فرانقش اندیشگانی، که یکی از بخش های دستور نقش گرای هلیدی است؛ استفاده می شود. برای تحلیل چرایی ارتباط زبان شعر دفاع مقدس، با گفتمان این دوره، روش تحلیل متن از نظر فرکلاف انتخاب شده است. برای این منظور، از طریق بینامتنیّت، مولفه های گفتمان این دوره، از صحیفه ی امام خمینی استخراج شده و بازتاب آن، در اشعار قیصر امین پور بازنمایی شده است. علت انتخاب اشعار امین پور، فعالیت او در نهادهای اجتماعی این دوره است که به نوعی در انتقال گفتمان این دوره از سطح کلان به سطح خرد موثر بوده اند. ایدئولوژی گفتمان دفاع مقدس، در شعر امین پور، به صورت تلویحی بازتاب گسترده ای دارد. فرآیند نام گذاری برای مضامین دفاع مقدس، با نگاهی عاشقانه و عارفانه صورت گرفته و باعث نوعی طبیعی شدگی گشته است. در طبیعی شدگی، بازنمودهای ایدئولوژیک، اندک اندک به صورت غیر ایدئولوژیک مطرح می شود. در این نام گذاری ها، امین پور، ابتدا از مفاهیم سنتی و ادبی آغاز کرده و در طول دوره ی دفاع، مضامین عارفانه و عاشقانه را وارد زبان شعر نموده است. در واپسین اشعار او، نوعی نگاه واقع گرایانه و فلسفی شکل می گیرد.