میخ کوبی یکی از روش های نسبتا جدید پایدار سازی، محسوب می شودکه به علت برتری های تکنیکی و اقتصادی حدود سه دهه است که برای هدف مسلح سازی به طور گسترده ای در دنیا مورد استفاده قرار گرفته است. با توجه به شرایط فعلی و کمبود زمین های شهری، در اکثر موارد حضور ساختمان ها و یا سایر سازه های وزنی در روی گود ها و یا در نزدیکی آنها، اجتناب ناپذیر می گردد. این مسئله ضرورت مطالعه دقیق بر روی رفتار این سیستم را در برابر بار، روشن می کند.در این پایان نامه، یک مدل آزمایشگاهی کوچک شده تحت بار یک پی نواری مورد بررسی قرار گرفته و10 آزمایش برای مطالعه ی تاثیر، پارامتر های مختلفی از جمله فاصله پی از دیوار، عرض پی، سختی رویه و آرایش میخ ها مورد بررسی قرار گرفتند. برای انجام این آزمایشات، بعد از ساخت مدل دیوار، آن را به صورت گام به گام تا رسیدن به خرابی کلی بارگذاری کرده و در هر مرحله، از مدل عکسبرداری شده وسپس عکس ها با استفاده از روش piv تحلیل شدند.نتایج نشان دادند که سختی رویه شکل خرابی سیستم را به شکل قابل توجهی تحت تاثیر قرار می دهد. از طرف دیگر مشخص شد که فاصله بندی افقی بین میخ ها نقش اساسی تری در پایداری ، نسبت به فاصله بندی قائم ایفا می کند.علاوه بر این،مشاهده شد، سطح گسیختگی سهموی می باشد و در یک فاصله ی بهینه پی از دیوار ((b/h=0.21 بیشترین درصد رشد، برای ظرفیت باربری دیده می شود.