خلاصه فارسی نظر به شیوع جهانی مقاومت های دارویی در میان عوامل بیماریزا و نیز عوارض جانبی بعضی از داروهای ضدمیکروبی، امروزه تلاش محققان بر جایگزین کردن اینگونه داروها با داروهای مشتق شده از مواد طبیعی بویژه داروهای گیاهی متمرکز شده است. در این پروژه اثر ضدباکتریایی عصاره قسمت های هوایی tamarixhispidaو گلهایcarthamustinctorius l. وبرگ های ziziphusspina_chiristiبر استافیلوکک اورئوس، استافیلوکک اپیدرمیدیس، انتروکک فاسیوم، انتروکک فکالیس، سودوموناس آئروژنیوزا، کلبسیلا پنومونیه، سالمونلا تیفی، اشریشیا کلی، آسینتوباکتر، باسیلوس سرئوس بررسی گردید. ابتدا عصاره گیاهان مورد نظر مطابق روشهای استاندارد تهیه و در شرایط محیطی استاندارد تا زمان آزمایش نگهداری شدند. جهت تعیین حساسیت میکروبی، ابتدا غلظت های متفاوتی (125 و 250 میلیگرم بر میلی لیتر) از عصاره ها در دیسک های آنتی بیوتیک خالی (بلانک) جایگزین شدند. در ادامه هریک از سوش های مورد نظر بر روی محیط مناسب کشت داده و دیسک های محتوی عصاره بر روی آنها قرار داده شدند. پس از پایان گرمخانه گذاری، قطر هاله عدم رشد در اطراف هر دیسک اندازه گیری و میانگین سه بار آزمایش بعنوان نتیجه نهایی گزارش گردید. در غلظت 125 میلیگرم بر میلی لیتر در اطراف دیسک محتوی عصاره الکلی گز در کشت استافیلوکک اورئوس، انتروکک فاسیوم، سودوموناس آئروژنیوزا، کلبسیلا پنومونیه، وآسینتوباکتر، هاله عدم رشد به ترتیب با اندازه های10 و 3/10 و 8/13 و 8/10و 5/12 میلی متر تشکیل گردید. از طرفی قطر هاله ی عدم رشد سالمونلا تیفی، اشریشیا کلی، باسیلوس سرئوس در اطراف دیسک های محتوی سدر آبی به ترتیب 11و 5/11 و 3/13 میلی متر بود. از طرفی قطر هاله ی عدم رشد انتروکک فکالیس در اطراف دیسک های محتوی گز آبی 3/11 میلی متر بود. در غلظت 250 میلیگرم بر میلی لیتر در اطراف دیسک محتوی عصاره گز الکلی در کشت استافیلوکک اورئوس، استافیلوکک اپیدرمیدیس، انتروکک فاسیوم، انتروکک فکالیس، کلبسیلا پنومونیـه، سالمونلا تیفـی، آسینتوباکتـر، باسیلوس سرئوس هاله عدم رشد به ترتیب با اندازه های 3/15، 3/10، 5/11، 3/14، 15، 6/12، 14و 8/18میلی متر تشکیل گردید. در مورد عصاره ی سدر آبی در پلیت های محتوی اشرشیاکلی و سودوموناس آئروژینوزا به ترتیب 5/12 و22 میلی متر بود. ?

انتروکوک ها، بخشی از فلور طبیعی روده انسان، حیوانات و پرندگان را تشکیل داده و به عنوان پاتوژن بیمارستانی و غیربیمارستانی قلمداد می شوند. با توجه به بروز مقاومت آنتی بیوتیکی در انتروکوک ها و احتمال انتقال سویه های مقاوم به انسان، گسترش آن ها در مخازن طبیعی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. ادامه این روند فرصتی است برای پیدایش گونه های مقاوم و ایجاد مخازن ژنی جدید در محیط زیست. استفاده گسترده از آنتی بیوتیک ها در بخش های کشاورزی و صنایع غذایی منجر به انتشار ژن های مقاومت در باکتری های پاتوژن و فلور طبیعی، انتقال به انسان و ایجاد بیماری خواهد شد. امروزه این وضعیت به یک تهدید جدی برای بهداشت و سلامت انسان تبدیل شده و توجه بیشتر دست اندرکاران را طلب می کند. در این مطالعه شیوع انتروکوک ها در نمونه های گوشت ماکیان توزیع شده در سطح شهر تهران بررسی و پس از تعیین الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی، وجود ژن vana در میان آنها ردیابی گردید. نمونه های گوشت ماکیان از توزیع کنندگان واقع در نقاط مختلف شهر تهران جمع آوری و به آزمایشگاه منتقل شدند. این نمونه ها به تدریج برای کشت آماده شده و بر روی محیط کشت استاندارد کشت داده شدند و کلنی های ایجاد شده با استفاده از ویژگی های فنوتیپی و تست های بیوشیمیایی تا سطح گونه شناسایی شدند. الگوی حساسیت دارویی نسبت به ونکومایسین با متدهای استاندارد تعیین و mic آنها مشخص گردید. در پایان فراوانی ژن vana با استفاده از پرایمرهای اختصاصی در میان سویه های انتروکوک فاسیوم و انتروکوک فکالیس ردیابی شد. در خلال این مطالعه 100 نمونه گوشت ماکیان متشکل از 70 نمونه گوشت مرغ و 30 نمونه گوشت بوقلمون مورد ارزیابی قرار گرفتند. از بین نمونه ها تعداد 60 انتروکوک جدا شدند که حدود 68 درصد به نمونه های گوشت مرغ و حدود 31 درصد به نمونه های گوشت بوقلمون متعلق بودند. در میان 60 گونه انتروکوک 30 درصد انتروکوک فاسیوم، 6/16 درصد انتروکوک فکالیس و 3/8 درصد انتروکوک گالیناروم بودند. در کل 1/61 درصد از بین گونه های انتروکوک فاسیوم و 40 درصد از بین گونه های انتروکوک فکالیس نسبت به ونکومایسین مقاومت سطح بالا (mic?128 µg/ml) نشان دادند. ژن vana در 26 انتروکوک دارای مقاومت سطح بالا به ونکومایسین ردیابی شد. جالب اینکه vana در بعضی از انتروکوک های حساس نیز ردیابی گردید. وجود 3/48 درصد انتروکوک دارای مقاومت سطح بالا به ونکومایسین در میان نمونه های گوشت ماکیان که مورد آزمایش قرار گرفتند نکته ای در خور توجه از دیدگاه بهداشتی است. انتروکوک فاسیوم و انتروکوک فکالیس مقاوم به دارو به ویژه ونکومایسین در گزارشات دیگر نیز به چشم می خورد، اما اطلاعات حاصله در بررسی حاضر درخور توجه است. حضور ژن vana در 3/43 درصد نمونه های گوشت ماکیان که مصرف بالایی در شهر تهران دارند می تواند خطر انتشار بیشتر سویه های مقاوم را در جوامع انسانی نشان دهد. به منظور اخذ تصمیم در خصوص خطر ناشی از انتروکوک های مقاوم به ونکومایسین بررسی های بیشتری به ویژه با استفاده از طیف وسیعتری از نمونه های غذایی مورد نیاز است.

استافیلوکوک اورئوس مقاوم به متی سیلین (mrsa) یکی ازپاتوژن های اصلی مسئول عفونت های بیمارستانی و غیربیمارستانی محسوب می شود. هدف این تحقیق بررسی شیوع nasal mrsa در بیمارستان ایرانمهر هنگام پذیرش بیماران در مقایسه با هنگام ترخیص بود.یک صد بیمار به صورت تصادفی برای این مطالعه انتخاب شدند. پس از توجیهات اولیه و ثبت اطلاعات بالینی اولیه و جمعیتی، با سوآپ استریل از مجرای قدامی بینی آنان نمونه گیری در دو نوبت هنگام پذیرش و ترخیص به عمل آمد. نمونه ها بلافاصله با استفاده از متدهای استاندارد باکتریولوژیک برای جداسازی استافیلوکوک ها مورد آزمایش قرار گرفتند. پس از تأیید نتایج کشت الگوی حساسیت استلافیلوکوک اورئوسهای جدا شده به متی سیلین با متد استاندارد disc diffusion تعیین گردید.در هنگام پذیرش ?? درصد نمونه های آزمایش شده از نظر استافیلوکوک اورئوس مثبت بود. چهار درصد این ایزوله ها مقاوم به متی سیلین تشخیص داده شدند. نتایج آزمایش نمونه همین بیماران هنگام ترخیص به این گونه بود: تعداد موارد مثبت از نظر استافیلوکوک اورئوس افزایش چندانی نداشت (?? درصد) درحالیکه میزان سویه های mrsa به ?? درصد(??ایزوله ) افزایش یافت. جمع بندی نتایج این بررسی نشان از نقش احتمالی محیط داخلی بیمارستان در انتشار سویه های mrsa دارد.