هدف: هویت مسیر جدیدی از تفکر درباره خویشتن است که در دوره نوجوانی شکل می گیرد. و جهت گیری نامناسب آن می تواند آینده نوجوان را با مشکلات غیر قابل جبرانی مواجه سازد. در دهه های اخیر رویکردهای نوینی در درمان مسائل روانشناختی در میان متخصصان ایجاد و گسترش یافته است. یکی از این رویکردهای نوین درمانهای مبتنی بر معنویت و مذهب می باشد. هدف از انجام این پژوهش بررسی اثر بخشی گروه درمانی معنوی-مذهبی بر نوع هویت یابی نوجوان می باشد. روش و ابزار: بررسی حاضر یک طرح شبه آزمایشی و به شیوه ی پیش آزمون، پس آزمون و پیگیر با یک گروه آزمایشی و یک گروه کنترل میباشد. 23 دانش آموز مقطع متوسطه ی یکی از مدارس ناحیه ی 6 شهر مشهد بصورت داوطلبانه انتخاب شدند و در گروه آزمایش (11 نفر) و کنترل (12 نفر) بصورت تصادفی قرار گرفتند. و پرسشنامه های هویت یابی برزونسکی را در مراحل پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری دو ماهه تکمیل کردند. یافته های این پژوهش از طریق روش آماری تحلیل کوواریانس چند متغیره با استفاده از نرم افزار spss 16 مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد که گروه درمانی معنوی – مذهبی بر کاهش هویت سردرگم اجتنابی و ا فزایش هویت اطلاعاتی (موفق) نوجوانان معنا دار بوده است. بعلاوه گروه درمانی معنوی – مذهبی بر افزایش هویت هنجاری نوجوانان معنادار نبوده است. نتیجه گیری: با توجه به یافته های پژوهش حاضر می توان نتیجه گرفت که رویکرد معنوی-مذهبی می تواند به عنوان یکی از رویکرد های نوین و اثربخش در جهت دهی هویت نوجوانان که از نظر هویتی و شناختی ازاقشار آسیب پذیر جامعه می باشند مورد کاربرد بالینی قرار گیرد.