نام پژوهشگر: محمدعلی حکیم‌آرا

بررسی شیوه های تبلیغات پزشکی برای جراحی ترمیم بینی وزیبایی در رسانه ها (1386)
پایان نامه سایر - دانشکده صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران 1388
  ایرج زارع نصرآبادی   محمدعلی حکیم آرا

برای طراحی و ساخت یک پیام تبلیغاتی روش ها و راهبرد های متفاوتی مطرح شده است. این تحقیق با هدف شناخت ساختار آگهی ها و شیوه های تبلیغات پزشکی جراحی زیبایی و ترمیم بینی در رسانه های چاپی و الکترونیکی انجام شده است.یکی از موضوعات رایج در تبلیغات نشریات، آگهی خدمات پزشکی بخصوص تبلیغات پزشکان جراحی زیبایی وترمیم بینی است که برای مخاطب با هدف کسب زیبایی و سلامت طراحی می شود. پزشک هم می تواند از تبلیغات در رسانه برای معرفی خود و جذب مشتری یا بیمار استفاده کند گاهی نوع، محتوا و شیوه خاص تبلیغات باعث گمراهی بیمار و انحراف از انتخاب صحیح می شود در این تحقیق، یک دوره یکساله از مجلاتی که در جامعه بیشترین مخاطب و فروش را دارند بررسی شدند و همچنین نشریات تخصصی پزشکی که در جامعه بیشترین استقبال را دارند، از نظر ساختار، محتوا بر اساس مدل fcb بررسی شدند و با هم مقایسه گردیدند. مجموع شیوه های اطلاع رسانی و تبلیغی درپنج گروه تعیین شده قرار گرفتند. توزیع فراوانی بدست آمده، مؤید گسترش بهره گیری پزشکان از تبلیغات برای معرفی درنشریات است. کمترین توزیع فراوانی از شیوه های اطلاع رسانی پزشکان و تبلیغات خدمات پزشکی در مجلات تخصصی وجود دارد و این منطبق با مدل imc بود. بر اساس یافته ها، انتخاب رسانه، نشریه وهمچنین شیوه تبلیغ بر حسب سلیقه پزشک بر پایه جذب مخاطب انجام می شود و ربطی به توانمندی پزشک و ارائه خدمات مناسب با نحوۀ تبلیغات وجود ندارد. این تحقیق خاطر نشان می کند که تبلیغات خدمات پزشکی جراحی ترمیم بینی دارای چه ویژگی هایی است. تحقیقات بیشتر در حوزۀ تبلیغات خدمات پزشکی و آسیب شناسی آن پیشنهاد می شود.

نشانههای دینی در تبلیغات بازرگانی : مطالعه موردی تبلیغات بازرگانی پخش شده در ماه رمضان سال های 1389 و 1390 از سیمای جمهوری اسلامی ایران
پایان نامه سایر - دانشکده صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران 1391
  گلریز وکیلی طباطبایی   محمدعلی حکیم آرا

هم زمان با ظهور رسانه ها، هر نهادی (اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و ...) کوشیده تا به نفع هدف های خود، از آن بهره ببرد. برای نمونه بنگاه های اقتصادی نیز همواره سعی کرده اند از رسانه برای تبلیغ محصولات و خدمات خود بهره بگیرند و در این راه، از هیچگونه شعارهای تبلیغاتی چشم پوشی نکرده اند! در بسیاری از این موارد، نهادهای دینی از منتقدان سرسخت تبلیغات بازرگانی بوده و بر این نکته تأکید داشته اند که مبلغانِ محصولات بازرگانی همان مفاهیم و شعائری را دست آویز قرار می دهند که مبلغان مذهبی نیز قرن هاست ادعا ی آن را دارند؛ مفاهیم و شعائری همچون: آسایش، آرامش، راحتی، رفاه، شادی، سعادت و مواردی از این دست. آن چه بیش از همه مورد توجه مبلغان دینی قرار دارد، استفاده از شعائر دینی به نفع اهداف اقتصادی است. این گونه بهره گیری از محمل های دینی در کشورمان نیز رایج است؛ به ویژه در ایام و مناسبت های مذهبی؛ و این ممکن است به عمق معنای دین لطمه بزند! بهرهگیری از دست آویزهای مذهبی به اشکال مختلف در جریان است. هدف این تحقیق مطالعه نحوه ی استفاده ی مبلغان از شعائر دینی در تبلیغات بازرگانی است. بدین منظور، از میان 72 آگهی، تعداد 30 آگهی بازرگانی پخش شده در ماه رمضان سالهای 89 و 90 از سیمای جمهوری اسلامی بررسی شدند. هدف مطالعه چگونگی بهره گیری از نشانه های دینی و کشف رابطه ی معنایی میان آن ها با محصول تبلیغ شده بود. این نشانه ها در سه سطح تحلیل نشانه شناختی شدند. با استفاده از الگوی سلبی و کادوری سازه ی متن که شامل میزانسن و رمزهای فنی است مورد تحلیل قرار گرفته و در سطح دوم تحلیل، از الگوی بارت برای بالابردن قابلیت فهم متن کمک گرفته شده است و در ادامه، به معنای تلویحی متون آگهی و بازنمایی نشانه های دینی اشاره شده است. نتایج این پژوهش نیز نشان داد استفاده از نشانه های معنوی و مذهبی در تبلیغات تلویزیونی ماه رمضان قبل از آنکه با هدف تقویت دین باشد، بیشتر اهداف تجاری داشتند. ادامه ی مطالعه در این زمینه پیشنهاد شده است.