مقدمه : رینیت آلرژیک در حدود 40% جمعیت عمومی را تحت تاثیر قرار می دهد و شیوع آن نیز در حال افزایش می باشد. اختلال خواب یک مشکل اساسی در بیماران مبتلا به رینیت آلرژیک می باشد. در مطالعات اخیر که بر روی افراد مبتلا به رینیت آلرژیک انجام شده اند، 68% افراد با رینیت دائمی و 48% افراد مبتلا به رینیت فصلی اعلام کردند که بیماری آنها با خوابشان تداخل دارد. مواد و روش ها: در این مطالعه مورد- شاهدی تعداد 33 کودک 18- 6 ساله مبتلا به رینیت آلرژیک وارد مطالعه شدند. 35 کودک دیگر که مبتلا به رینیت آلرژیک نبودند نیز به عنوان گروه شاهد وارد مطالعه شدند و به روش بلوکی همسان سازی شدند. سپس پرسشنامه ای حاوی اطلاعات دموگرافیک و انواع اختلالات خواب از والدین کودک پرسیده شد. نتایج: به غیر از اختلالات تنفسی حین خواب، بین دو گروه در اختلالات دیگر خواب اختلاف معنادار مشاهده نشد. شانزده کودک (5/48%) گروه مورد در خواب دچار اختلال تنفسی بودند در حالی که هیچ کودکی در گروه شاهد مبتلا به این اختلال نبود (002/0p =). نتیجه گیری: احتقان بینی اصلی ترین عامل بروز اختلال خواب در کودکان مبتلا به رینیت آلرژیک به شمار می رود. بنابراین به نظر می رسد که اولین علامتی که باید برای رفع آن در این بیماری تلاش شود، احتقان بینی است. کلمات کلیدی: رینیت آلرژیک، اختلال خواب، احتقان بینی

مقدمه : رینیت آلرژیک از جمله شایع ترین بیماری ها است که تقریبا در 20% مردم بروز می کند. علائم اصلی بیماری شامل عطسه، آبریزش بینی، انسداد بینی و خارش بینی یا حلق می باشند. به نظر می رسد ضد افسردگی های سه حلقه ای که دارای خاصیت بلوک گیرنده های هیستامینی می باشند، می توانند به عنوان درمانی موثر در درمان این بیماری مطرح شوند. مواد و روش ها : در این مطالعه 84 بیمار مبتلا به رینیت آلرژیک فصلی وراد مطالعه شده و به طور تصادفی به دو گروه مساوی تقسیم شدند. در گروه اول بیماران 2 هفته سیترزین و در گروه دوم 2 هفته دوکسپین دریافت کردند. بعد از اتمام درمان بیماران از نظر میزان آبریزش بینی، خارش بینی، عطسه واحتقان بینی مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج : در این مطالعه مشخص شد که score بالینی بیماران دو گروه بعد از دریافت 2 هفته درمان تفاوت معناداری با یکدیگر ندارد (261/0p =). تنها علامتی متاثر از نوع درمان در بین دو گروه اختلاف معناداری داشت میزان عطسه بعد از دو هفته بود (005/0p =). بحث و نتیجه گیری : به نظر می رسد تفاوت زیادی بین استفاده از آنتی هیستامین ها و ضد افسردگی های سه حلقه ای در درمان علائم ناشی از رینیت آلرژیک فصلی وجود ندارد. توصیه می شود در مطالعات آینده از داروهای ضد افسردگی با خاصیت قویتر بلوک کنندگی گیرنده های هیستامینی و بر روی جمعیت با حجم نمونه بیشتر انجام شوند. کلمات کلیدی : دوکسپین، سیترزین، رینیت آلرژیک

مقدمه : آسم یک بیماری طبی مزمن و شایع دوران کودکی است. هدف از مطالعه حاضر، مقایسه اختلال وسواسی-جبری در کودکان مبتلا و غیر مبتلا به آسم مراجعه کننده به درمانگاه اطفال بیمارستان امیر کبیر اراک می باشد. روش کار : این مطالعه به روش مورد –شاهدی بر روی 300 کودک 7-17 سال از میان کودکان مراجعه کننده به درمانگاه سرپایی اطفال بیمارستان امیرکبیر اراک، ایران، انجام گرفت. از این تعداد، 150 کودک مبتلا به آسم به عنواه گروه مورد و 150 کودک از میان کودکان سالمی که به شکل سرپایی به درمانگاه اطفال بیمارستان امیر کبیر مراجعه کرده بودند به عنوان گروه کنترل، براساس معیار های ورود و خروج مطالعه، و به شکل تصادفی ساده وارد مطالعه شدند. چک لیست اطلاعات دموگرافیک و بالینی، و پرسشنامه اختلال وسواسی-جبری (oci-cv) تکمیل شد. در نهایت اطلاعات با استفاده از آزمون های آماری t-test و chi2 و با استفاده از نرم افزار آماری spss 18 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج : میانگین نمرات چک کردن/شک داشتن (مورد: 54/2±52/3، کنترل: 32/2±5/2، 007/0p=) و مرتب کردن (مورد: 86/1±59/2، کنترل: 56/2±5/1، 005/0p=)، در گروه کودکان مبتلا به آسم به شکل معناداری بیشتر از گروه کودکان سالم بود. همچنین میانگین جمع نمرات پرسشنامه oci-cv در گروه کودکان آسمی با 69/7±32/15 به شکل معناداری بیشتر از گروه کودکان سالم با 54/2±12/11 بود (021/0p=). میان مدت زمان ابتلا به آسم و شک داشتن/چک کردن (004/0p=، 4/0cc:)، افکار وسواسی (06/0p=، 02/0cc:)، شستشو (031/0p=، 8/0cc:)، مرتب کردن (001/0p=، 2/0cc:) و مجموع نمرات پرسشنامه oci-cv و مدت زمان ابتلا به آسم (04/0p=، 4/0cc:) هم بستگی معناداری وجود داشت.