بعد از تجزیه و تحلیل داده ها، 44 نفر که در دامنه ی یک انحراف معیار در بالا و پایین میانگین نمره گرفتند به عنوان زبان آموز همگن برگزیده شدند. از میان این افراد، محقق یک کلاس را به عنوان گروه شاهد و کلاس دیگر را به عنوان گروه آزمایش که هر یک شامل 22 نفر همگن شده بودند اختصاص داد. به منظور جلوگیری از عواملی که بر آگاهی پرسشنامه ها در میان دو گروه اثر می گذارند، جمعیت دومی که شامل 224 دانشجو دردانشگاه سمنان، دانشکاه پیام نور سمنان، دانشگاه آزاد گرمسار و کانون زبان ایران واحد سمنان بودند پرسشنامه ی خودگزارشی بازنگرانه ی راهکارهای زبان آموزان خوب wenden که شامل پرسشنامه ی پیشینه بود را پرکردند. این پرسشنامه بر اساس بهترین راهکارهایی است که قبلا توسط زبان آموزان خوب استفاده شده است. همچنین به این عده پرسشنامه ی بررسی راهکارهای خواندن جهت دریافتن اطلاعاتی راجع به راهکارهای خواندن فراشناختی به کارگرفته شده توسط زبان آموزان خوب (موفق) غیر انگلیسی زبان هنگام خواندن متون داده شد. سپس از گروههای همگن (شاهد و آزمایش) 35 تست درک مطلب روخوانی ( سه گزینه ای، تطبیق، صحیح/غلط، چهار گزینه ای و تست cloze چهار گزینه ای) به عنوان آزمون مقدماتی به عمل آمد. به دانشجویان در گروه آزمایش 10 جلسه ی 45 دقیقه ای که 2 جلسه در هفته بود، درک مطلب روخوانی و به کار گیری از راهکارهای فراشناختی آموزش داده شد، در حالی که به گروه شاهد همزمان روش متداول برای خواندن تدریس گردید و بالاخره از هر دو گروه یک آزمون نهایی که شبیه آزمون مقدماتی بود به عمل آمد. برگزاری t-test نشان داد که اختلاف معناداری بین زبان آموزان دو گروه وجود دارد و همین برای محقق کافی بود تا با دقت فرضیه ی صفر را رد نماید.