نام پژوهشگر: محمد آرمین
سمانه صباغ سبزوار محمد آرمین
تنش شوری یکی از مهم ترین فاکتورهای غیر زیستی است که میزان رشد و محصول دهی را در بسیاری از گیاهان محدود می نمایدو مشخص شده است قارچ های میکوریز قادرند که این محدودیت را در برخی گیاهان مناطق شور، کاهش دهند. در این مطالعه اثرات arbuscular mycorrhiza توسط دو گونه glomus/mosseae و glomus /intradicese بر رشد و عملکرد فلفل در شرایط شور به صورت آزمایش فاکتوریل بر پایه ی طرح کامل تصادفی با 3 تکرار و تیمار شوری از نوع کلرید سدیم درچهار سطح(0،2،4،6)دسی زیمنس بر متر انجام گرفت.آزمایش در گلدان های حاوی مخلوطی از شن و ماسه و لوم در شرایط گلخانه انجام گرفت. صفات مورد مطالعه شامل ارتفاع ،تعدادبرگ،کلروفیل،سطح برگ،وزن ریشه،وزن ساقه،وزن برگ،سدیم،پتاسیم،تعداد میوه،وعملکرد میوه بودند.?نتایج تجزیه ی واریانس نشان داد ؛اثرات ساده میکوریز بر ارتفاع،وزن ساقه،وزن برگ،میزان سدیم،عملکرد میوه معنی دار بوده و اثرات ساده شوری برتمامی صفات به جز وزن ریشه معنی دار بوده و اثرات متقابل میکوریزا و شوری بر عملکرد ساقه،وزن برگ،میزان پتاسیم وعملکرد میوه معنی دار بود. در مقایسه دوگونه میکوریز اثر همزیستی گلوموس موسه برافزایش عملکرد و سایر صفات اندازه گیری شده بیشتر بود. بنابراین، در پایان می توان نتیجه گرفت که فلفل میکوریزی در مقایسه با گیاهان غیر میکوریزی رشد و عملکرد بهتری درشرایط شور دارد.