نیروهای ناشی از زلزله آسیب های گسترده ای روی عناصر سازه ای تحمیل می کنند که منجر به فروپاشی سازه بخصوص در مناطق زلزله خیز می شود. به عنوان یک نتیجه، مقررات مربوط به طراحی و آیین نامه های ساختمانی به طور مستقیم به اهمیت طراحی انعطاف پذیر سازه های واقع در مکان هایی که خطرات زمین لرزه در آن ها قابل ملاحظه است، پرداخته اند. قاب های مقاوم خمشی، یکی از سیستم هایی است که در زلزله ها رفتار شکل پذیر دارد و بطور گسترده ای به عنوان سیستم های مقاوم جانبی مورد استفاده قرار می گیرد. بطور کلی سه نوع قاب مقاوم خمشی یعنی قاب خمشی ویژه، متوسط و معمولی تا سطح معینی از انعطاف پذیری طراحی می شوند. مطالعات تطبیقی بر روی رفتار لرزه ای این سه نوع مختلف سازه در این مطالعه انجام می شود. مدل های تحلیلی اتصالات باید شامل مدل چشمه اتصال باشند تا رفتار قاب ها بهتر مدل شود. بنابراین مدل کراوینکلر که مدل دقیقی می باشد، مورد استفاده قرار می گیرد. در این مطالعه دو نوع سازه از نظر ارتفاعی مورد بررسی قرار می گیرند. برای سازه های 5 طبقه، سه نوع سیستم با شکل پذیری معمولی، متوسط و ویژه و برای سازه های 10 طبقه، سیستم های با شکل پذیری متوسط و ویژه بر اساس استانداردهای مربوطه طراحی می شود. سپس تحلیل دینامیکی افزایشی (ida) جهت بدست آوردن رفتار لرزه ای سازه ها ارائه می شود. سپس حالات حدی بهره برداری بی وقفه و آستانه فروریزش از منحنی های ida برای این قاب ها تعیین می شود. همانطور که انتظار می رود، قاب خمشی ویژه رفتار لرزه ای بهتری در مقایسه با قاب های خمشی متوسط و معمولی دارا می باشد. همچنین مشاهده می شود که تفاوت بین قاب های خمشی فولادی ویژه و متوسط در قاب های 10 طبقه نسبت به قاب های نظیر 5 طبقه، چشمگیر تر است.