بی شک حضور چند سده ای استعمار بریتانیا در کشوری مانند ایرلند تاثیرات بسیاری بر مردم این کشور در تمامی عرصه ها و جوانب داشته و موجب تغییراتی در تمامی ساختارهای آن گردیده است . تداوم حضور استعمار برای زمان طولانی، ضمن در نظر داشتن این نکته که از لحاظ تاریخی ایرلند نخستین مستعمره ی انگلستان می باشد، موجب شده که از همان بدو شکل گیری توجه بسیاری از محققان و منتقدان حوزه ی مطالعات پسااستعماری به سمت موضوع ایرلند جلب شود و زمینه گسترده ای برای وا کاوی، نقد و بررسی مسائل و مباحث مطرح، بر مبنای مدل پسا استعماری ایرلند فراهم آید. یکی از مباحثی که در زمینه ی ادبیات پسااستعماری افراد متعددی را به خود مشغول نموده ، به طور تخصصی بر عناصری که در کنه آثار ادبی ونمایشی ملت ایرلند در آستانه ی جنبش های استقلال طلبانه ی آن در پایان قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم میلادی وجود دارد ،متمرکز می شود.تحقیق حاضر بر آن است که با در نظر گرفتن این نکته که نویسنده و نمایش نامه نویسی مانند ساموئل بکت تا کنون در این حوزه به طور دقیق مورد تجزیه و تحلیل قرار نگرفته، قصد پرداختن به بکت را دارد ودر این راه تلاش نموده که به باز خوانی آن دسته از عواملی که سبب گردیده اند بکت زیرمجموعه ی این حوزه قرار نگیرد، بپردازد، عواملی مانند این نکته که بکت به عنوان یکی از نویسندگان و نمایش نویسان متاخر این حوزه ، بسیاری از سال های عمر خویش را در فرانسه گذرانده و بسیاری آثار خود را به زبان فرانسوی خلق کرده است. همچنین به مسئله ی وقوع جنگ جهانی دوم ، تاثیر فضای پس از جنگ و نهایتا شکل گیری عنوان تئاتر پوچی و بسط آن توسط مارتین اسلین به عنوان یکی از عوامل موثر نیز می بایست اشاره کرد. هدف از تحقیق حاضر این است تا با خوانشی پسااستعمار گرایانه از ”در انتظار گودو“ و ” آخر بازی“، دو نمایش نامه ی شاخص از بکت در بطن تحقیق، زمینه ی لازم را برای مطالعه ی بهتر فراهم آید و این مطلب ثابت شود که در ورای سطح ظاهری و جدا از خودنمایی آن دسته از عواملی که به این دست از آثار بکت صورتی خالی از ایرلندی بودن و دغدغه های ضد استعماری ایرلندی می بخشند، جلوه ای کاملا ایرلندی و همخوان با حوزه ی مطالعات پسااستعماری نهفته است.

به دلیل طبیعت دوگانه رئالیسم جادویی، معمولا از آن به عنوان گونه ای یاد می شود که دو الگوی متفاوت واقعی و جادویی را به هم می آمیزد. روش همیشگی این بوده که بر این همنشینی دو الگو، بر اساس قواعد مساوی تمرکز شود. اما، اگر مطالعات صرفاً بر زمینه و بدون تعریف عملکرد خاص رئالیسم جادویی درمتن تمرکز کنند، خواه این زمینه ها انسان شناسانه و پسااستعمارگرایانه باشند، خواه ویژگی های هستی شناسی پسامدرن ، تعاریف رئالیسم جادویی مبهم و بی نتیجه خواهند ماند. هدف این تحقیق آن است که متن رئالیسم جادویی را صرفاً بر اساس مبنای ساختاری و متنی و با درنظرگرفتن عناصر واقعی و جادویی در متن (مستقل از هر زمینه ی فرامتنی) درنظرقرار دهد. این نگاه ، به ما این اجازه را می دهد تا طبیعت واقعی و جادو و ارتباط آن دو را با هم در نظر بگیریم. مدل هستی شناسی ژیل دلوز که در آن هستی یکنواخت( ودر عین حال دارای دو روی واقعی و مجازی می باشد) ساختاری برای در نظر گرفتن طبیعت دوگانه رئالیسم جادویی فراهم می آورد. بنابراین، تحقیق حاضر تلاش می کند تا راهی برای شناخت ماهیت رئالیسم جادویی با استفاده از آراء هستی شناسانه ی ژیل دلوز فراهم آورد تا به تعریفی نو از رئالیسم جادویی برسد؛ تعریفی که در آن واقعی و جادویی دو روی یک واقعیت در نظر گرفته می شوند، و این روش را در رمان " صدسال تنهایی" گابریل گارسیا مارکز پیاده کند. خوانش رئالیسم جادویی با استفاده از مفهوم "دنباله" ی دلوز نشان می دهد که ساختار واقعی و جادویی مشابه فرق اساسی دلوز بین دو روی واقعیت( واقعی و مجازی) است. در واقع، رئالیسم دقیقاً به خاطر بازتاب ساختار همگرا و منظم تمام اشیاء واقعی، واقعی به نظر می رسد. جادو نیز به علت واگرایی از این ساختار واقعی متفاوت به نظر می رسد. به هر حال، جادو به قوانین طبیعت محدود نمی ماند، و بنابراین، بی قلمرو به نظر می رسد و قادر است ازمیان محدودیّت ها و مرزهایی که در اجزاء واقعی که در دامنه ی همگرای رئالیسم وجود دارد، حرکت کند. جادو به خاطر نداشتن هیچ قلمرو و محدوده ای می تواند از ساختارهای جامعه، تاریخ و هویت جداشود. در هستی شناسی دلوز، از بین بردن مطلق قلمرو و محدوده است که روی مجازی هستی را انقلابی معرفی می کند، به این دلیل که به اندیشه مجال می دهد از محدودیّت های سخت ساختاری واقعیت فرار کند. عمل خلاق هستی که روی مجازی آن را در نشانه هنری مجسم می کند، می تواند به عمل انقلابی و تولید مردمی جدید منجرشود. این مردم، هنوز واقعی نیستند پس، هنوز تعریف و یا محدود در یک موقعیت تاریخی خاص نشده اند. این مردم ضرورتاً مفقودند. نظم رئالیسم، بیان منطقه ای تاریخ و سیاست است و سرسختی ساختاری ذاتی این زمینه را به عنوان محدودیّت خود نشان می دهد. این نظم، جادو را به عنوان پدیده ای که بتواند از این محدودیّت رها شود و به مکملی برای رئالیسم تبدیل شودمعرفی می کند، نه با نفی رئالیسم و نه با اضافه کردن عناصر خیالی یا ارایه یک جهان بینی جایگزین، بلکه به عنوان عنصری که امکان تصور مردمی دیگر بدهد؛ مردمی نو، رها از سیاست، جامعه، و فرهنگ رها از واقعیت.

نام خانوادگی: یادگاری نام: محمد امین عنوان پایان نامه: امکان چالش قدرت در "داستان اندوه بار زندگی و مرگ دکتر فاوست" اثر کریستوفر مارلو: خوانش نوتاریخ نگارانه استاد راهنما: دکتر سید رحیم موسوی نیا استاد مشاور: دکتر کریم لویمی مطلق درجه تحصیلی: کارشناسی ارشد رشته: زبان انگلیسی گرایش: ادبیات دانشگاه: شهید چمران اهواز گروه : زبان و ادبیات انگلیسی دانشکده: ادبیات و علوم انسانی تاریخ دفاع: 30/7/92 27ش3شهریور شهریور 1387 تعداد صفحات: 76 کلیدواژه ها: کریستوفر مارلو، فاوست، ایدئولوژی، قدرت، چالش، درون واژگونی تقریباً بر خلاف تمام نمایشنامه نویسان هم دوره اش، کریستوفر مارلو، پسر بد الیزابتی ها، مدام در تلاش است که اقتدار نهادهای پذیرفته شده سیاسی، مذهبی و اجتماعی را زیر سوال ببرد. در این راستا، آثار او به شکل ارگانیسمِ خودکفایی درمی آید که می کوشد خود را از ساختارهای ایدئولوژیکی که بوسیله ی خود آنها بوجود آمده است جدا سازد. در این زمینه، نمایشنامه های او از مکانی صرفاً برای افشای ساختارهای قدرت، آنگونه که استیون گرینبلت اشاره دارد، حرکت کرده و به سوی حالتی متعادل تر که بیشتر مورد توجه جاناتان دالیمور است متمایل می شوند؛ آنجا که به مکانی برای بگوش رسیدن آرای مخالف تبدیل شده و به نومیدی می کوشند تا وسیله ای برای چالش و واژگون سازی نظام تثبیت شده بیابند، اگر چه در همان حال توسط ساختارهای دست و پاگیر و همه جا حاضرِ آن مقید می شوند. بنابراین دکتر فاوست می تواند نمونه جالبی در میان دیگر شخصیت های مارلو باشد؛ از آن رو که فاوست یک یاغی قربانی ست که در عین اینکه می کوشد با ایدئولوژی غالب روبرو شود و آن را واژگون سازد، خود بدان اعتبار می بخشد و سرانجام بوسیله ی آن نابود می شود.

در این مطالعه سعی بر آن شده است که با بکارگیری دیدگاه فوکو درباره راهبرد های قدرت نشان داده شود که نهادهای موجود در رمان "خانه قانون زده" اثر چارلز دیکنز ساختاری سراسربین دارد که در آن سوبژکتیویته شخصیت ها شکل می گیرد. نفوذ این نهاد ها در تمام لایه های جامعه رمان، از بخش اشرافی ددلاک ها گرفته تا بخش فقیر نشین تام بیکس، تشکیل یک ساختار سراسربین میدهد که در آن همه افراد توسط یک نگاه دائمی واقف به همه چیز قابل رویت هستند. بیشتر شخصیت های رمان، به طور مستقیم یا غیر مستقیم، تحت شبکه ای از نهادهای مختلف به دام افتاده و درگیرند. افراد یا تاثیر نهادهای مختلف را با خود پاسی تصدیق می کنند ویا در مقابل آنها مقاومت می کنند. روند نرمالیزه کردن افراد آنها را با عنوان دو گروه مطیع و غیر مطیع معرفی می کند. آنهایی که به عنوان مجرم شناخته می شوند دربرابر حدود و موانع قدرت احساس مسئولیت می کنند. برای رهایی از این احساس جرم، افراد سعی می کنند خود پاسی کنند. با وجود این کنترل دایمی، آنها یک سوبژکتویته منضبط را درونی می کنند. شخصیت هایی نیز هستند که در مقابل این سوبژکتویته سر فرود نمی آورند. این افراد در مقابل ساز و کارهای قدرت مقاومت می کنند.این مطالعه به خواننده ها این امکان را می دهد تا با خط مشی و نگاه جدیدی این رمان را بخوانند.

داروینیسم ادبی مدل نوینی برای تحلیل آثار ادبی است که تیوری تکامل داروین را بر روی ادبیات اعمال میکند .جوزف کارول به عنوان بنیانگزار آن، این تیوری را در تقابل با تیوری پست مدرن مطرح کرد . داروینیسم ادبی ازیافته های روانشناسی تکاملی برای به بوجود آوردن ساختا ر خود برای مطالعه آثار ادبی سود میجوید . در میان نویسنذگان، آثار یان مک ایوان ردپایی از چنین دید نوینی از ادبیات و طبیعت بشر نشان میدهد . در حالی که میتوانیم تکنیک های سنتی ریالیستی را در آثار مک ایوان مشاهده کنیم، رمان های او رهاورد جدیدی برای ادبیات داستانی دارد زمانی که او خود را جزیی از داروینیسم نو می داند، که گونه تازه ای از فلسفه و تفسیراست. آشکارا یان مک ایوان به افراد دیگری که در این حیطه فعالیت میکنند چه به عنوان منتقد یا محقق ادبیات ملحق شده است. به عنوان مثال رمان "عشق جاودان" مورد توجه داروینسیم نو قرار گرفنه است . مضمون های اصلی دو رمان " عشق جاودان" و "تاوان" که این پایان نامه به مطالعه آن ها میپردازد، بستگی نزدیکی به درک داروینی از طبیعت بشر دارد . این مطالعه طبیعت بشر را به صورت زمینه ای، آن گونه که توسط روانشناسی تکاملی تعریف گردیده بررسی میکند . این تحقیق تلاش دارد تا این رمان ها را نسبت به الگوهای مضمونی ولحنی در کار او قرار دهد تا به درک قاطعی از شخصیت نویسندگی او، دیدگاه ها، نگرش ها، اعتقادات وارزشهایش برسد . این تحقیق با استفاده از مدل طبیعت بشر ارایه شده توسط جوز ف کارول واصول روانشناسی تکاملی زاویه دید مک ایوان که در شخصیت های آثارش پیداست را بررسی میکند. با بررسی رمان ها و اظهارنظرهای شخصی او در مصاحباتش میتوانیم آشکارا نتیجه گیری کنیم که او نویسنده ای است که به درک داروینی از طبیعت بشر کشش دارد.

چکیده: دارونیسم ادبی شامل به کار بردن تئوری های تکاملی خصو صا مدل طبیعت انسان جوزف کارول در بررسی آثار ادبی است. کارول ویژگی های تماتیک و تونیک یک اثر ادبی را در قالب ریخت ظاهری اثر بررسی می کند. بنابراین، این مطالعه به دنبال بررسی مفهوم طبیعت انسان در در دو اثر نانا امیل زولا و سنگ صبور صادق چوبک است. این مطالعه نشان می دهد که بر طبق مدل طبیعت انسان، زولا و چوبک صورت تحریف شده ای از طبیعت انسان را در دو اثر مذکور ترسیم کرده اند. کارول طبیعت انسان را به عنوان گروهی از محرک ها و تمایلات شناختی تعریف می کند که مخصوص انسانها هستند و در تمام فرهنگ ها ظاهر می شوند. با این وجود، در نانا و سنگ صبور محرک ها و تمایلات تحریف شده ای از طبیعت انسان منعکس شده اند زیرا زولا و چوبک اساسا در قالب شخصیت های خود انسان های حیوان گونه ای را به منظور انتقاد از معضلات جامعه معاصر خود ترسیم کرده اند. این معضلات اجتماعی شامل نیروی مخرب فقر، سرکوب جنسی و خرافات در سنگ صبور و انحطاط و تباهی جامعه فرانسه در نانا است. از طرف دیگر، چون هر دو رمان طرحی ((plot انتقادی- تراژیک با زیربنای ناتورالیستی دارند، تم های ناتورالیستی نیز به همراه تم های جهان شمول دارونیسم ادبی در ساختار کلی رمان ها بررسی می شوند. در آخر نیز با توجه به جهان بینی و خلقیات زولا و چوبک، شخصیت های هر دو داستان مورد مقایسه و بررسی قرار می گیرند تا نشان داده شود که چگونه دیدگاه نویسنده منجر به ترسیم مشابه طبیعت انسان در دو اثر نانا و سنگ صبور شده است.

در این پایان نامه با بهره گیری از نظریه مکالمه گرایی باختین ماهیت مکالمه ای رمان "حریم" اثر ویلیام فاکنر مورد بررسی قرار گرفته است. در یک اثر مکالمه ای هریک از شخصیتها دارای دیدگاه و ایدئولوژی مستقل از نویسنده و راوی اثر هستند و ایدئولوژی شخصیتها تحت تاثیر دیدگاه نویسنده نیست و قادرند آزادانه و رها از محدودیت به ابراز دیدگاه خود در اثر بپردازند. در نظر باختین رمان چندآوایی که مورد نظر او بود، رمانی است که در آن صداهای مختلف بتوانند با آزادی کامل و نامحدود دیدگاه خود را با استفاده از تکنیک های ادبی مدرن مانند تک گویی درونی، جریان سیال ذهن و.. ابراز کنند. در اثر "حریم" ویلیام فاکنر وجود گفتارهای مختلف در قالب صداهای مختلف با بینش های مختلف باعث شده تا این آثار را بتوان در زمره رمان های چندآوایی قرار داد. "عدم پایان پذیری"و "خاصیت کارناوالی" و حضور شخصیتهایی ازطبقات مختلف اجتماعی در این رمان حاکی از ماهیت و ساختار گفتگوای و چندآوایی در آنها می باشد که در این پایان نامه به طور کامل مورد مطالعه قرار خواهد گرفت

همینگوی شاید تاثیر گذارترین چهره ادبیات جهان باشد. نویسندگان زیادی تحت تاثیر سبک نگارش او قرار گرفته اند. این سبک در ادبیات ایران هم تاثیر گذار بوده است. یکی از نویسندگان ایرانی که کوشیده است این سبک را تقلید نموده و با آن رقابت کند ابراهیم گلستان(متولد 1301) است.به نظر می رسد او به عنوان اولین مترجم داستان های کوتاه امریکایی درایران تحت تاثیر زبان و شیوه های روایتگری آنان قرار گرفته است. در برخی موارد او فقط شیوه روایتگری را اقتباس نموده و آن را با ویژگی های بومی تلفیق نموده است. در موارد دیگری زبان و گزینش واژگان و جمله بندی خاص همینگوی را در زبان بومی خود یعنی فارسی به کار گرفته است. در موارد بسیاردیگری تحت تاثیر استفاده همینگوی از عناصر روایی نظیر پیرنگ و شخصیت ها و زاویه دید و کنش ها و کشمکش ها و درون مایه ها قرار گرفته است. در موارد بیشتری حتی داستانهایی با ساختار خاص همینگوی نوشته است. در مواردی حتی حضور دو یا چند عنصر از عناصر فوق به طور همزمان مشهود است. گاهی هم گلستان تنها به ترجمه بخشی از یک داستان همینگوی اکتفا کرده است. بنا بر این این بررسی تطبیقی اجمالا شامل طیف بزرگی شامل الهام تا تقلید است. گرچه برخی محققان ایرانی به وجود این رابطه اشاره کرده اند هرگز کسی به تشریح ابعاد این تاثیر نپرداخته است. نمود این تاثیر در زبان و عناصر روایی داستان های گلستان مشهود است. این مطالعه در صدد شفاف سازی ابعاد این تاثیردر داستانهای کوتاه این نویسنده ایرانی است.

این مطالعه به بررسی تاثیر منفی خوانش ادبیات در رمان "لرد جیم" اثر جوزف کانراد می پردازد. جیم تحت تاثیر بعضی اثار ادبی تعلیمی و جذاب قرار گرفته است، اما این اثار ادبی می توانند باعث گمراهی خوانندگان و تحریک آنها به اعمال این رویدادهای غیرواقعی و داستانی در زندگی واقعی خود شوند. موضوع شوک آور این است که اعمال این رویدادهای غیرواقعی در زندگی واقعی ممکن است باعث ایجاد تاثیراتی مصیبت بار برروی خوانندگان خود شود. شخص قربانی ادبیات که در این مطالعه به تصویر کشیده خواهد شد جیم است. جیم مرد جوانی است که تصمیمی بی بازگشت برای تبدیل شدن به یک شخصیت قهرمان می گیرد تا بتواند در رویدادهای واقعی تجسم ارزش های قهرمانی، بدان گونه که خود در آثار ادبی خوانده است باشد. جیم بدون داشتن هیچ گونه آگاهی از میزان عملی بودن این مفاهیم در ادبیات، سعی می کند داستان را تبدیل به واقعیت کند. این مطالعه با استفاده از رویکرد واکنش خواننده در صدد آن است که تاثیر منفی ادبیات را بر روی جیم اثبات نماید.

واژه ی orientalism نخستین بار در سال 1779 م. در انگلستان و سپس در همان سال در فرانسه با مفهوم خاص دانش شناخت شرق به کار رفت. مطالعات اسلامی یکی از شاخه های تخصصی شرق شناسی است مساله ی انگیزه های خاورشناسان در مطالعات اسلامی غربیان جایگاهی خاص دارد. فقه اسلامی یکی از زمینه های مورد علاقه ی مستشرقان است. تخصصی شدن مطالعات اسلامی در نیمه دوم قرن بیستم زمینه ساز تدوین دائره المعارف اسلامی لیدن شد. از جمله دیدگاه های مطرح شده در مدخل های فقه اجتهاد این دائره المعارف ، به کار بردن واژه ی ظن در تعریف اصطلاحی اجتهاد و برابری اجتهاد با قیاس ، اختلاف در مساله ی تخطئه و تصویب و پذیرش اجتهاد فی المذهب که گونه ای از اجتهاد رایج در میان اهل سنت است نمونه دیگری ازاین دیدگاهها است همچنین درباره ی شافعی گفته شده است وی روش استنباط دانش حقوقی را از منابع آن قاعده مند ساخته است که می توان گفت وی تنها بر آنچه دیگران نگاشته اند افزوده است. اصالت فقه اسلامی نیز یکی از مهم ترین مسائل مورد مناقشه ی متشرقان بوده است. ایده ی آنان چنین بوده است ، که نظام حقوقی اسلام از قانون روم و یهود گرفته شده است. آنان وجود نمونه های مشترک میان این نظام های حقوقی را دلیل این اقتباس دانسته اند در صورتی که بررسی موارد متعدد نشان می دهد که قوانین عبادی و احکام حقوقی و جزایی فقه اسلامی با قوانین یهود و روم تفاوت ماهوی دارد.

این مطالعه به بررسی مفهوم صنعت فرهنگی تئودور آدورنو در سه رمان فارسی قبل از انقلاب به نام های "زیبا" اثر م. حجازی، "کفش های غمگین عشق" اثر ر. اعتمادی و "داستان جاوید" اثر ا. فصیح می پردازد. آدورنو یکی از برجسته ترین متفکران بعد از جنگ جهانی دوم است که بیشتر اعتبار خود را مدیون انتقادهای شدید خود از جامعه ی مدرن می باشد. آنچه در این مطالعه مورد بررسی قرار می گیرد این است که محصولاتی ادبی که زیرمجموعه ی محصولات صنعت فرهنگی قرار می گیرند، که شامل این سه رمان می باشند، دارای الگوهای موضوعی و ساختاری مشابهی می باشند. اولا، زیرمجموعه ی آثار سرگرم کننده می باشند به گونه ای که خواننده احتیاج به تلاش واقعی برای درک ایده ی اصلی داستان ندارد. دوما، دارای موضوعات احساسی، عاشقانه، ماجراجویی و یا موضوعات مشابه این امور می باشند. سوما، روند رویدادهای صورت پذیرفته در انها به میزان زیادی قابل پیش بینی می باشد. در تمام طول چنین اثاری، خواننده به احتمال زیاد می تواند اتفاقات آینده را پیش بینی کند.

اگرچه مهاجرت پدیده جدیدی نیست شرایط اقتصادی- سیاسی اخیر به آن شتاب مضاعفی بخشیده است. در نتیجه این مهاجرتهای اخیر، تعداد بی¬شماری از افراد با بحران هویت فرهنگی مواجه شده اند. ادبیات به این افراد (مهاجران) فرصتی بخشیده است تا با آفرینش آثار ادبی به بیان تجربه های خود از این پدیده بپردازند. جومپا لاهیری یکی از نویسندگان امریکایی-هندی است که در آثار خود به توصیف این تجربه عدم تعلق فرهنگی پرداخته است. مجموعه داستان خاک غریب(2008) این نویسنده برای مطالعه حاضر انتخاب شده است تا چگونگی تأثیر این پدیده بر شکل گیری هویت شخصیتهای مهاجر در ایالات متحده امریکا مورد بررسی قرار گیرد. برای انجام این بررسی، پژوهش حاضر نیازمند استفاده از رویکردهای انتقادی است که با مفاهیم هویت فرهنگی، مهاجرت، و بازتعریف نقش زنان در نظامهای غربی و پسااستعمار ارتباط نزدیکی داشته باشند. با بررسی اثر خاک غریب جومپا لاهیری از نگاه دو رویکرد نظریه ادبی پسااستعمار و فمینیسم فراملی، پژوهش حاضر استدلال خواهد کرد که هویتهای فرهنگی شخصیتهای مهاجر در اثر لاهیری پیوسته از طریق فرایند هیبریدیتی تولید و بازتولید می شوند

این پژوهش دو هدف عمده را دنبال کرده است: ) 5( تلفیق روایت شناسی کلامی و منطق گفتگویی باختین، و ) 2( مطالعه رمان "بادبادک باز" خالد حسینی با رویکرد روایت شناسی کلامی. بدین منظور در ابتدا تاریخ روایت شناسی در دو مرحله کلاسیک و پسا کلاسیک آن مرور شده است. از آنجایی که روایت شناسی کلامی به رابطه خود و دیگری در قالب اخلاق روایی توجه می کند، مفهوم منطق گفتگویی باختین باز تفسیر شده است؛ به این ترتیب که چندصدایی به اولویت دیگری در رابطه خود و دیگری اشاره می کند. سپس با بررسی پیشرفت داستانی و بازنمایی سخن در رمان بادبادک باز خالد حسینی نتیجه گرفته می شود که رمان در پیشرفت داستانی چندصدایی و در بازنمایی سخن تک صدایی است.

هدف مطالعه ی حاضر بررسی ماهیت روان زخم و آسیب های روانی ناشی ازآن در دو اثر هاروکی موراکامی به نام های ایستگاه زیرزمینی و پس از زلزله می باشد. برای دستیابی به این مهم دیدگاه ها ی روانکاوانه ی ژیژکی مورد استفاده قرار گرفته اند. بدین ترتیب می توان با در نظر گرفتن مولفه های روان زخم از جمله حقیقت و ساختار بازنگری تجربه ها و هم چنین نشانه های روان زخم در دو اثر نامبرده، شخصیت هایی را که از آسیب های ناشی از روان زخم رنج می برند، مشخص نمود.

پژوهش حاضر روش نوینی در استفاده ی تئوری های روان کاوانه ی لکان در رمان چهره ی هنرمند در جوانی، اثر جیمز جویس، ارائه می کند. این پژوهش قصد دارد به دام افتادن استفان دیدالوس، قهرمان رمان حاضر، در قیود ساحت نمادین و ناتوانی وی در بازگشت به ساحت واقع را مطرح کند. استفان علی رغم تلاش هایش برای بازیابی یکی شدن با دیگری (مادر) که وضعیت مطلوب اوست نمی تواند بدان دست یابد. این کنکاش نشان می دهد که چگونه استفان تحت تسلط ساحت نمادین مذهب به اشکال مختلف مانند تاثیر کلیسای کاتولیک، آموزه های پدران کلیسا، تشریفات و رسوم مذهب کاتولیک و هم چنین اعضای خانواده ی خویش قرار دارد. این بررسی اظهار می کند که استفان نمی تواند خود را از قیود مذهب برهاند. بررسی پیش رو ساختار زبان و ساز و کار آن برای نگاه داشتن استفان به عنوان سوژه ی ساحت نمادین را مطرح می کند و نشان می دهد که زبان به استفان اجازه نمی دهد که از چهارچوب های ساحت نمادین و زبان عدول کند. هم چنین با استفاده از مفاهیم لکانی میل، فقدان، شئ متعالی، شئ کوچک و فانتزی این پژوهش به بحث می پردازد که چگونه زبان در دو مغهوم زبان شناسی و غیرزبان شناسی آن استفان را در بند ساحت نمادین نگاه می دارد و اجازه ی دست یابی وی به شئ متعالی را نمی دهد. به علاوه، این پژوهش در نظر دارد نشان دهد استفان دیدالوس، برخلاف شخصیت اسطوره ای هم نام خود دیدالوس که توانست از هزار توی کریت آزاد شود، نمی تواند از ساحت هزارتو مانند نمادین خود را خلاص کند. در عوض سرنوشت استفان همچون سرنوشت پسر دیدالوس اسطوره ای، آیکرس، است که نمی تواند به صورت موفقیت آمیز از هزارتو رهایی یابد. این پژوهش به مفهوم ژوییسانس و مصادیق مربوط به آن نیز می پردازد. در رمان مورد بررسی ژوییسانس به تخلیه ی جزئی فشار ناشی از تمایل استفان مبتنی بر یکی شدن با دیگری منتهی می شود. در پایان، پژوهشگر قصد دارد نشان دهد نداشتن پایان مشخص در رمان بحث شده حاکی از اینست که استفان با استفاده از زبان در مفهوم زبان شناسی آن این امکان را ندارد که حس خوشایند یکی شدن با دیگری (مادر) را باز یابد. استفان ممکن است یکی از این دو راه را اختیار کند. او ممکن است زبان را به عنوان ابزار رهایی از ساحت نمادین به کار گیرد و بی وقفه بنویسد که در این صورت وی تنها دال ها را به حرکت در می آورد و با استفاده از زبان و این دال ها او بیشتر دچار سردرگمی در ساحت نمادین می شود. یا اینکه استفان ممکن است دیگر از ابزارهای ساحت نمادین استفاده نکند و توسط عمل روان کاوانه ی خودکشی از ساحت نمادین به ساحت واقع گریز بزند.

هدف این پایان نامه بررسی تطبیقی رمان ناتور دشت اثر جی دی سالینجر نویسنده ی آمریکایی و کافه پیانو اثر فرهاد جعفری با استفاده از مربع نشانه شناسی گریماس و مدل روایت شناسی اوست. مربع نشانه شناسی گریماس بر پایه ی مدلی که لوی اشتروس در بررسی اساطیر استفاده می کند و شامل مجموعه ای از جفت های متضاد است، بنا شده است. الگوی روایت شناسی او نیز که در آن روایت ها را به شش عملکرد کاهش میدهد در این پایان نامه استفاده شده است. این ابزار ها در این تحقیق در سایه ی نظریات میشل فوکو در رابطه با قرار گرفتن فرد تحت نفوذ گفتمان های مختلف در جامعه و نیز خوانش نشانه ای پیر ماشری که در آن تناقضات ذاتی ایدیولوژی برملا می شود، مورد استفاده قرار گرفته اند. در این پایان نامه، فرضیه های مربوط به معنی کلی رمان ها بر روی مربع نشانه شناسی آورده شده اند تا تناقضات و تضاد های آن ها بررسی گردد. همچنین، مدل روایت شناسی گریماس نیز برای شناسایی تناقضات موجود در روابط شخصیت ها بین آنچه که ادعای اولیه ی داستان هاست و آنچه که با وارد شدن آن به فرم ادبی توسط عناصر محدود کننده ی اجتماعی و فرهنگی اتفاق می افتد، استفاده شده است. اهمیت این تحقیق در نشان دادن رابطه ی بین دو متن با فاصله ی زمانی و مکانی و چگونگی پیروی آن ها از الگو های یکسان بن مایه ای، موضوعی و شکلی است.