چکیده بالتوری سبز یکی از دشمنان طبیعی مهم پسیل پسته در باغات پسته کرمان می باشد. در این تحقیق سمیت حشره کش های هگزافلومورون و فلوفنوکسورون روی لاروهای سن یک بالتوری سبز chrysoperla carnea (stephens) در آزمایشگاه و در اتاقک رشد با شرایط دمایی 1 26، رطوبت نسبی 5 70% و دوره ی نوری 16 ساعت روشنایی و 8 ساعت تاریکی بررسی شد. از روش زیست سنجی به روش آلوده سازی پوره پسیل پسته باغلظت های مختلف سم استفاده گردید. مقادیر lc50 برآورد شده برای هگزافلومورون و فلوفنوکسورون روی لارو سن اول بالتوری سبز به ترتیب 8/1 و 2/5 میکرو گرم ماده موثر در میلی لیتر بودند. برای ارزیابی اثرات زیر کشندگی، لاروهای سن اول با غلظت lc25 هر حشره کش بر اساس روش آورده شده در زیست سنجی تیمار شدند که برای هگزافلومورون و فلوفنوکسورون به ترتیب 66/0 و 3/3 میلی گرم ماده موثر در میلی لیتر بود. سپس این اثرات به روش جدول زیستی باروری برآورد گردید. بنابر نتایج تجزیه ی واریانس طول دوره ی مراحل نابالغ و طول عمر حشرات کامل در تیمار با فلوفنوکسورون و هگزافلومورون در مقایسه با شاهد به طور معنی دار در سطح 1 درصد به ترتیب افزایش و کاهش یافته است. مقادیر lc25 فلوفنوکسورون و هگزافلومورون، طول دوره ی مراحل نابالغ بالتوری سبز را به ترتیب 6/7 و 1/9 درصد در مقایسه با شاهد افزایش و طول عمر حشرات کامل را به ترتیب 9/6 و 6/10 درصد کاهش داده است. هیچ اختلاف معنی داری بین تیمار فلوفنوکسورون و هگزافلومورون از نظر طول دوره نابالغ و طول عمر حشره کامل مشاهده نشد. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که باروری و تفریخ تخم بالتوری سبز در تیمار با فلوفنوکسورون و هگزافلومورون در مقایسه با شاهد کاهش معنی دار در سطح 1 درصد داشته است. مقادیر lc25 فلوفنوکسورون و هگزافلومورون، باروری بالتوری سبز را به ترتیب 7/19و 2/33 درصد و تفریخ تخم بالتوری سبز را به ترتیب 7/21 و 4/31 درصد در مقایسه با شاهد کاهش داد. همچنین نتایج نشان داد که بین تیمار هگزافلومورون و فلوفنوکسورون در مقادیر باروری و تفریخ تخم بالتوری سبز اختلاف معنی داری وجود دارد.