هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه شخصیت و خودکارآمدی در دانشجویان کارشناسی ارشد دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره) بود. جامعه ی آماری این تحقیق را دانشجویان کارشناسی ارشد دانشگاه بین المللی امام خمینی تشکیل می دهند. جامعه آماری را کلیه دانشجویان کارشناسی ارشد تشکیل می داد. نمونه آماری که با استفاده از روش نمونه گیری طبقه ای صورت گرفت شامل 245 دانشجو بود (140 نفر زن و 105 نفر مرد) است. ابزار پژوهش را پرسش نامه 5 عامل بزرگ شخصیتی و مقیاس خودکارآمدی تشکیل می داد. در تجزیه و تحلیل داده ها ، علاوه بر استفاده از شاخص های توصیفی، از رگرسیون چند متغیره (گام به گام) استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد که: بین متغیرهای ویژگی های و خودکارآمدی همبستگی مثبت معنی دار وجود داشت. ویژگی های شخصیتی به طور معناداری خودکارآمدی– تصمیم گیری شغلی را پیش بینی می کنند.