هدف از این مطالعه مقایسه بین عوامل اسکولیسیدال فیزیکی (دما و اسمولاریتی)، عوامل شیمیایی (آلبندازول و دکستروز) و عصاره آبی گیاه اسپند(peganum harmala) بصورت in vitro بود. بدین منظور پروتواسکولکسها بصورت استریل از کبد و ریه گوسفندان کشتارگاهی آلوده به کیست هیداتیک جمع آوری گردید. در آزمایشگاه میزان زنده بودن پروتواسکولکسها با ائوزین 1% مورد ارزیابی قرار گرفت.در مرحله بعد اثرعواملی نظیر nacl 10 درصد ، nacl 20 درصد ، دکستروز 50%، آلبندازول 2%، دمای 20- درجه سانتیگراد، دمای 40 درجه سانتیگراد،دمای 60 درجه سانتیگراد و عصاره آبی گیاه اسپند ( با غلظتهای (25،50،75و100درصد) بر اسکولکس کشی پروتواسکولکس های کیست هیداتیک مورد ارزیابی قرار گرفت.بعد از تاثیر هر یک از عوامل فوق به مدت 5،10،15و60 دقیقه میزان زنده ماندن پروتواسکولکس ها در 100 پروتواسکولکس مورد شمارش قرار گرفت. نتایج توسط نرم افزار spss (ver=16) و با استفاده از آنالیز آماری مربع کای و توکی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که nacl 20 درصد بعد از 60 دقیقه بیشتری اثر اسکولکشی نسبت به عوامل دیگر را داراست. به خاطر بی ضرر بودن این محلول ، نمک طعام می تواند بعنوان یک ماده اسکولیسیدال در جراحی کیست هیداتیک انسان و حیوان مورد استفاده قرار گیرد.