تحقیق حاضر، به شناسایی عوامل موثر بر نشاط اجتماعی (به عنوان یکی از پارامترهای توسعه ی اجتماعی) می پردازد. مجموعه ی مطالعات نشان داد که تقویت نشاط اجتماعی در جامعه به صورت تک علتی نمی باشد بلکه مجموعه ای از عوامل فردی و فرا فردی ( نظیر سن، جنس، تاهل، دینداری و اعتماد اجتماعی)، در تقویت و یا کاهش نشاط در افراد جامعه تاثیر دارند. به لحاظ روش شناختی، تحقیق حاضر در دو سطح توصیفی و تحلیلی (همبستگی) انجام شده و برای شناخت عوامل مرتبط با نشاط اجتماعی از آزمون های شدت همبستگی و رگرسیون چند متغیره استفاده شد. جامعه ی آماری تحقیق حاضر افراد 15 تا 65 سال ساکن در شهر بوشهر است و حجم نمونه تحقیق 383 نفر می شود. هدف از این پژوهش انجام و آزمودن مدلی است که عوامل موثر بر نشاط اجتماعی را بررسی می کند. داده ها از 400 پرسشنامه جمع آوری شد که توسط مردم شهرستان بوشهر به عنوان نمونه تکمیل شد.جامعه آماری این پژوهش تعداد 240هزار نفر بود بودند. نمونه در این پژوهش شامل تعداد 383نفربود که به روش تصادفی ساده انتخاب گردید . تعداد نمونه در این پژوهش از راه فرمول کوکران بدست آمد. به منظور گردآوری اطلاعات در این پژوهش از 3 پرسشنامه (محقق ساخته) استفاده شد.پرسشنامه ها شامل معیارهایی برای سنجش نشاط اجتماعی واعتماد اجتماعی و دینداری بود.پرسشنامه اول نشاط اجتماعی با پایایی (0.93) پرسشنامه دوم اعتماد اجتماعی با پایایی(0.81) ودینداری با پایایی (0.84) بود. فرضیه ها در این پژوهش با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و آزمون تی مستقل، تحلیل واریانس رگرسیون مورد آزمون قرار گرفته شد.چنین نتایجی از این پژوهش بدست آمد: اول : بین نشاط اجتماعی و سن تفاوت معنی داری وجود دارد.واین رابطه عمدتا مستقیم بود. دوم : بین نشاط اجتماعی و جنسیت تفاوت معنی داری وجود دارد. واین رابطه عمدتا مستقیم بود. سوم : بین نشاط اجتماعی و وضعیت تاهل تفاوت معنی داری وجود دارد. واین رابطه عمدتا مستقیم بود. چهارم: بین نشاط اجتماعی و دینداری رابطه معنی داری وجود دارد واین رابطه عمدتا مستقیم بود.. پنجم: بین نشاط اجتماعی و اعتماد اجتماعی رابطه معنی داری وجود دارد. واین رابطه عمدتا مستقیم بود.