علامه سید محمد حسین فضل الله از مراجع بزرگ شیعیان لبنان، در سال 1935میلادی در نجف اشرف در خانواده ای مذهبی چشم به جهان گشود. وی از سنین خردسالی تحت آموزش پدر و استادانی برجسته به فراگیری علوم حوزوی پرداخت. گذشت زمان جایگاه ارزنده اش را در میان علاقه مندان به علم و ادب نمایان کرد ؛ به طوری که با اندیشه های دینی، فقهی، سیاسی و فرهنگی خود کلاس های درس، بحث و مناظره برپا کرد و با چاپ مقالات مختلف در مجلات کشورهایی چون عراق، سوریه، لبنان به یکی از چهره های برجسته مذهبی و سیاسی تبدیل شد. در کنار این امر، خیرخواهی و کمک رسانی به فقیران و یتیمان نیز در برجستگی روحیه ی لطیف و آسمانی اش نقش پر رنگی داشته است. علامه فضل الله با استمرار علوم حوزوی، مطالعات ادبی را نیز دنبال می کرد که نتیجه اش شکفتن قریحه ی ادبی و تألیف چندین دیوان شعری شد. اشعار وی سلیس و روان و از پیچیدگی و فخامت به دوراست. اندیشه های شیعی و معانی الهی و عرفانی از مضامین اصلی این اشعار هستند. علامه در اواخر عمر، آخرین اثر ادبیش را تألیف کرد، دیوانی به نام "فی دروب السبعین" که طلیعه ای از افکار و احساسات نهفته در روح و جان این پیر هفتاد ساله است. حالات تأمل، شهود، حقیقت انسانی و عرفانی، رثاء و اهتمام به بزرگان شیعه درون مایه این دیوان به شمار می آید. در این پایان نامه سعی شده ؛ تا ضمن معرفی علامه و فعالیت هایش، صبغه شاعری وی نیز با ترجمه، شرح و تحلیل ادبی دیوان شعری مورد اهتمام قرار گیرد .