خطوط جذبی در طیف اختروش ها ، مهم ترین ابزار مشاهده ای برای آشکار سازی و مطالعه فضای بین کهکشانی است. یک روش مفید برای انجام چنین مطالعاتی، استفاده از ویژگی های خطوط جذبی لیمان آلفا می باشد. این خطوط بر اثر گذار الکترون از تراز نخست به تراز دوم اتم های هیدروژن خنثی واقع در محیط های بین کهکشانی تولید می شوند. با توجه به انتقال به سرخ محیط جاذب می تواند در محدوده ی مرئی طیف اختروش قرار گرفته و از کنار هم قرار گرفتن این خطوط جذبی بسیار زیاد، جنگل لیمان آلفا ساخته می شود. این جنگل می تواند در پژوهش های مربوط به شکل گیری و تحول ساختارهای بزرگ مقیاس کیهان مورد استفاده قرار گیرد. در این تحقیق تابع توزیع احتمال شار و تابع خودهمبستگی شار در جنگل لیمان آلفااندازه گیری شده است. این اندازه گیری بر پایه طیف اختروش های به دست آمده از طیف سنج uvesاست که بر روی تلسکوپ بسیار بزرگ رصدخانه جنوبگان اروپا vlt نصب می باشد. انتقال به سرخ نشری این اختروش ها در گستره 77/3z<>14/2 واقع شده است.نتایج محاسبات تابع توزیع احتمال نشان داد که در طیف اختروش-هایبا انتقال به سرخ بالاتر، تعداد پیکسل های با شار پایین تر، بیشتر است. همچنین نتایج مربوط به تابع خود همبستگی شار نشان داد که تابع خودهمبستگی شار در انتقال به سرخ های بالاتر، مقدار متوسط بیشتری دارد.