با توجه به این که جریان 12011 که جریان بازگشتی به راکتور است دارای حدود ton/hr 2 مواد به عنوان others بود متخصصین پتروشیمی سعی در کشف مواد تشکیل دهنده ی این مقدار مجهول را داشتند که با شبیه سازی دینامیکی فرایند تا حدودی می توان حدس زد که ترکیب درصد این ton/hr2 مواد مجهول چیست. با توجه به نمودارهای غلظت گرفته شده از پتروشیمی و نظر خواهی از پرسنل این واحد این نتیجه بدست آمد که در واقع قسمت اصلی واکنش در مخلوط کن ها انجام می شود نه در مخزن راکتور در واقع مخزن راکتور بیشتر برای رسیدن خروجی به حالت پایدار است که صحت این نتیجه را جداول به دست آمده از شبیه سازی تصدیق کرد. بعد از بررسی ابعاد راکتور و شبیه سازی های انجام گرفته بر رو واحد با توجه به طول بسیار زیاد راکتور (حدود 27 متر) این نتیجه حاصل شد که غلظت از بالا تا پایین راکتور یکسان نیست لذا علی رغم بستر سیال، راکتور، پلاگ در نظر گرفته شد. می توان واکنش اکسید hcl را یک طرفه فرض کرد. یکی دیگر از نتایج به دست آمده از کار با نرم افزار aspen plus این بود که شبیه سازی پایا قادر به شبیه سازی جریان های بازگشتی پیچیده نیست. یکی دیگر از نتایج بدست آمده پی بردن به نحوه انتخاب بسته هایی ترمودینامیکی مناسب است. نتیجه کلی بدست آمده حاکی از آن است که بسته های که شامل محاسبات بر مبنای مدل redlich-kwong و soave-redlich-kwong برای فاز مایع هستند برای این واحد مناسب ترند. به طور دقیق تر همان طور که در مقاله ارائه شده توسط پتروشیمی بندر امام اشاره شد بسته ترمودینامیکی wilson دقت بالاتری نسبت به بسته های دیگر دارد. با امتحان موارد زیر مجموعه بسته ترمودینامیکی wilson این نتیجه حاصل شد که در مواردی که حالت فلش پیش می آید wilson – vol معتبرتر از دیگر زیر مجموعه ها عمل می کند. بسته pr – bm نیز در غیاب بسته ترمودینامیکی wilson کم ترین خطا را نسبت به بسته های دیگر دارد و در صورت بروز خطا در محاسبات بسته ترمودینامیکی wilson می توان از این بسته استفاده کرد. از دیگر نتایج این قسمت،می توان به پی بردن به انتخاب بسته ترمودینامیکی دکانترها در این واحد اشاره کرد. بسته unifac بیشترین قرابت را با داده های پتروشیمی داشت.