سفرهای استانی دولت نهم ودهم بر پایه عدالت محوری و اجماع محوری کار خویش را اغاز نمود انچه که به عنوان نقطه قابل اتکائ و نیز وجه تمایز میریت دولت نهم و دهم با دولتهای پیشین می باشد انعطاف پذیری دولت در سطوح مختلف است به طوری که در دوردست ترین نقطه کشور نیز حضور دولت حتی در خانه شخصی افراد نیز ملموس گردید. در این پارادایم سفرهای استانی به عنوان شکلی نوین از مدیریت معرفی می گردد و افکار عمومی به عنوان معیار سنجش موفقیت و یا عدم موفقیت این نوع از مدیریت دولت قرار می گیرد بنابراین هدف تحقیق به ارزیابی سفرهای استانی به عنوان سبک مدیریتی نوین اختصاص دارد. در این تحقیق استان های کهگیولیه و بویر احمد، چهار محال و بختیاری، خراسان جنوبی و ایلام قبل از دوره چهارم سفر هیئت دولت به این استان ها به عنوان جامعه آماری انتخاب شده اند. تعداد نمونه بر اساس فرمول کوکران برای هر استان محاسبه شد و با استفاده از رویکرد تحقیق پیمایشی ضمن ارزیابی سفرهای دوره قبلی هیئت دولت انتظارات مردم از سفر دور چهارم و نیز مسائل و مشکلات آنها مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج تحقیقی نیز نشان می دهد که مردم استان های ذکر شده سفرهای استانی را در سطح متوسط به بالا ارزیابی کرده اند. همچنین به نظر مردم این چهار استان سفرهای استانی در سطح متوسطی توانسته است مشکلات این استان ها را برطرف نماید و در شناخت درخواست های مردم این استان ها و ظرفیت های توسعه نیز موفق بوده است. آنچه که می توان به عنوان نتیجه گیری مطرح کرد این است که سفرهای استانی به عنوان یک تجربه جدید و موفق و بی نمونه در سطح دنیا توانسته است الگوی مدیریت نوین در حکمرانی باشد.